قارچ‌کش‌های زیستی سازگار با محیط زیست

قارچ‌کش‌های زیستی چیستند؟

قارچ‌کش‌های زیستی موجودات زنده‌ای هستند که برای سرکوب قارچ‌ها و باکتری‌های بیماری‌زا در گیاهان استفاده می‌شوند. عملکرد قارچ‌کش‌های زیستی مبتنی بر فرآیندهای طبیعی است. میکروارگانیسم‌های مفید که معمولاً از خاک جدا شده‌اند، مانع فعالیت پاتوژن‌های گیاهی می‌شوند. این میکروارگانیسم‌های زیستی قارچ‌ها، باکتری‌ها یا اکتینومیست‌های زنده آزاد هستند که در ریشه، برگ و خاک وجود دارند و طیف وسیعی از آنتی‌بیوتیک‌ها را تولید می‌کنند، قارچ‌های دیگر را انگلی می‌کنند یا با آنها رقابت می‌کنند و در گیاهان مقاومت موضعی یا سیستمیک ایجاد می‌کنند. استفاده از کمپوست‌ها و محیط‌های رشد سرکوب‌گر که حاوی میکروارگانیسم‌های زنده هستند برای کاهش بیماری‌ها، نمونه دیگری از این روش مدیریت بیماری است.

نحوه عملکرد قارچ‌کش‌های زیستی

قابلیت ریزوسفری

موفق‌ترین سویه‌های این میکروارگانیسم‌های مهار زیستی، قابلیت ریزوسفری دارند، یعنی می‌توانند در اطراف ریشه‌های گیاه کلونی بسازند و رشد کنند. آنها می‌توانند طی چندین ماه در کل سطوح ریشه کلونی‌سازی کنند و به طور مؤثری با پاتوژن‌های گیاهی بر سر مواد مغذی و فضا رقابت کنند. رقابت برای گلوکز موجود در خاک در سرکوب بیماری نقش دارد. این ارگانیسم‌های قارچ‌کش همچنین ترشحات دانه و ریشه را متابولیزه می‌کنند که معمولاً رشد پاتوژن‌ها یا جذب زئوسپور را تحریک می‌کند.

قابلیت انگلی

توانایی گونه‌های مختلف برای حمله و نابودی پاتوژن‌های گیاهی، به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است. مایکوپرازیتیسم قابلیت انگلی میکروارگانیسم‌های مهار زیستی است و شامل رشد مستقیم، تماس، اتصال و پیچش هایف‌ها در اطراف قارچ میزبان و نفوذ و تخریب آن است. تولید آنزیم‌های تخریب‌کننده دیواره سلولی تقریباً همیشه بخشی از این فرآیند است.

آنتی‌بیوز

آنتی‌بیوز زمانی رخ می‌دهد که یک میکروارگانیسم مولکول‌هایی را تولید کند که مستقیماً بر رشد سایر ارگانیسم‌ها تأثیر منفی می‌گذارد. این ترکیبات آنتی‌بیوتیک نامیده می‌شوند و معمولاً توسط طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌های ساکن خاک تولید می‌شوند. یک آنتی‌بیوتیک آشنا به نام استرپتومایسین توسط گونه‌های استرپتومایسس تولید می‌شود که به عنوان اکتینومیست‌ها یا باکتری‌های رشته‌ای طبقه‌بندی می‌شوند.

القای تغییرات متابولیک

مکانیسم مهم دیگر میکروارگانیسم‌های مهار زیستی، توانایی ایجاد تغییرات متابولیک در گیاهان است که مقاومت آنها را در برابر طیف وسیعی از قارچ‌ها و باکتری‌های بیماری‌زای گیاهی افزایش می‌دهد. مقاومت اکتسابی سیستمی (SAR) پاسخ گیاه به حمله پاتوژن را با تحریک تولید ترکیبات دفاعی گیاه بهبود می‌بخشد. به نظر می‌رسد این ظرفیت برای ایجاد مقاومت در برابر طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها در انواع گیاهان وجود دارد. این مقاومت افزایش‌یافته سیستمیک است و مقاومت در برابر بیماری در نقاطی که از محل میکروارگانیسم‌های مهار زیستی فاصله دارند نیز رخ می‌دهد.

ارتقاء رشد گیاه

آخرین روش کار این میکروارگانیسم‌ها از طریق ارتقاء رشد گیاه است. کلونی میکروارگانیسم‌های مفید در ریشه باعث رشد و بهره‌وری گیاه می‌شود. بسیاری از قارچ‌ها و باکتری‌های مقاوم‌کننده ریشه در غیاب پاتوژن‌های گیاهی، هم رشد ریشه و هم جوانه‌زنی را افزایش می‌دهند. برخی از قارچ‌کش‌های زیستی هنگامی که در محیط‌های رشد یا به عنوان تیمار بذر استفاده شوند، می‌توانند رشد ریشه را ارتقاء دهند و مقاومت به خشکی را در برخی گیاهان بهبود بخشند. بهبود رشد گیاه به دنبال تأثیر بر میکروفلور خاک و تأثیر مستقیم روی گیاه است. قارچ‌کش‌های زیستی همچنین می‌توانند جذب مواد مغذی (مس، فسفر، آهن و منگنز) را بهبود بخشند.

نحوه استفاده از قارچ‌کش‌های زیستی

در گلخانه‌ها، قارچ‌کش‌های زیستی برای پیشگیری از بیماری در محیط‌های رشد یا به عنوان تیمار بذر برای کنترل بیماری‌های ریشه و شاخ و برگ‌ها استفاده می‌شوند و می‌توانند به اندازه قارچ‌کش‌های شیمیایی مؤثر باشند. برخی از پرورش‌دهندگان با استفاده محلول قارچ‌کش‌های زیستی قبل از کاشت نتایج خوبی به دست آورده‌اند. قارچ‌کش‌های زیستی که برای مهار بیماری‌های برگی استفاده می‌شوند باید به صورت پیشگیرانه استفاده شوند. قارچ‌کش‌های زیستی عموماً برای پرورش‌دهندگان ایمن‌تر هستند، ماندگاری بیشتری دارند و گاهی ارزان‌تر از قارچ‌کش‌های معمولی هستند.

مؤثرترین استفاده از قارچ‌کش‌های زیستی برای پیشگیری از بیماری در محیط‌های رشد یا به عنوان تیمار بذر است. باید قبل از کاشت آنها را با محیط رشد مخلوط کرد یا بلافاصله پس از نشاکاری به خاک افزود و اطمینان حاصل کرد که کل حجم خاک آغشته شده است. قارچ‌کش‌های زیستی برای کاربرد محلول‌پاشی روی برگ‌ها، باید قبل از عفونت پاتوژن استفاده شوند، زیرا عملکرد آنها صرفاً پیشگیرانه و محافظتی است و باید به طور مکرر هم برای محافظت از رشد و هم برای حضور جمعیت مؤثر میکروارگانیسم‌ها روی برگ‌ها استفاده شوند. از آنجایی که قارچ‌کش‌های زیستی از موجودات زنده تشکیل شده‌اند، ممکن است شرایط نگهداری، ماندگاری و نگهداری متفاوتی نسبت به قارچ‌کش‌های معمولی داشته باشند. اغلب قارچ‌کش‌های زیستی فواصل استفاده مجدد کوتاهی دارند (۰ تا ۴ ساعت). همیشه برچسب محصول را بخوانید و دستورالعمل‌ها را به دقت دنبال کنید. تولیدکنندگان قارچ‌کش‌های زیستی معمولا بهترین منبع اطلاعات در مورد نحوه بهینه‌سازی استفاده از محصولات خود هستند.

همیشه توصیه می‌شود هنگام کار با آفت‌کش‌ها از لباس‌های محافظ و عینک استفاده کنید و این شامل قارچ‌کش‌های زیستی نیز می‌شود. استفاده از ماسک کامل صورت را هنگام استفاده از پودر‌ها فراموش نکنید.