کاکتوس چقدر عمر می‌کند؟
۹ شهریور ۱۴۰۰ توسط واحد آموزش (بروزرسانی: )
بیش از ۱۵۰۰ گونه‌ی مختلف کاکتوس وجود دارد و به نظر می‌رسد که آن‌ها گیاهانی با عمری طولانی باشند، البته در میان گونه‌های مختلف تفاوت‌هایی دیده می‌شود.
بسته به گونه‌ی آن، طول عمر کاکتوس‌ها معمولا از ۱۰ تا ۲۰۰ سال برآورد شده است. کاکتوس‌هایی که در فضای باز و تحت شرایط ایده‌آل رشد می‌کنند معمولا عمر بیشتری نسبت به کاکتوس‌های خانگی دارند. بااین‌حال بسیاری از کاکتوس‌های خانگی، در صورت مراقبت خوب، می‌توانند تا دهه‌ها به زندگی خود ادامه دهند.
کاکتوس ساگوارو، که در بیابان‌های آریزونا و مکزیک رشد می‌کند، بعنوان طولانی‌عمرترین گونه‌ی کاکتوس‌ها شناخته می‌شود. این گونه‌ی شگفت‌انگیزِ کاکتوس می‌تواند از ۱۸ تا ۲۱ متر قد بکشد و از ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال عمر کند.
حتی کاکتوسی در آریزونا بود که تا اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی عمر کرده بود و تخمین زده می‌شد که حدود ۳۰۰ سال عمر داشته باشد. این کاکتوس فوق‌العاده که در پارک ملی ساگوارو در آریزونا قرار داشت سرانجام به‌علت بیماری باکتریایی، که کاکتوس‌های پیر و به‌ویژه آسیب‌دیده را تهدید می‌کند، از بین رفت.
این عمر بابرکت اما در همه‌ی گونه‌ها وجود ندارد. برای مثال کاکتوس‌های بشکه‌ای (Barrel Cactus) عمری حدود ۵۰ تا ۱۰۰ سال دارند. بااین‌حال تصور می‌شود که می‌توانند تا بیش از ۱۳۰ سال عمر کنند.
در مقایسه، گفته می‌شود که متوسط طول عمر کاکتوس‌های راکتی یا انجیرتیغی (Prickly Pear Cactus) بین ۲۰ تا ۳۰ سال است.
پژوهشگران برای تعیین طول عمر دیگر گونه‌های کاکتوس، مطالعات آماری مختلفی انجام داده‌اند. در اینجا به برخی از نتایج بدست آمده اشاره می‌کنیم:
- اسپندارهای سرسان - اولدمن (Cephalocereus columnatrajani) (سفالوسرئوس) می‌توانند تا ۱۴۵ سال عمر کنند
- گونه‌ی نئوباکس بامیا (Neobuxbaumia macrocephala) قریب به ۲۰۰ سال عمر می‌کند
- حتی متوسط طول عمر کاکتوس‌های کوچک اسکوباریا (Escobaria robbinsorum) ۱۷ سال تخمین زده شده است
مشکلات کاکتوس‌ها با افزایش عمر
گرچه کاکتوس‌ها جزو گیاهان طولانی‌عمر محسوب می‌شوند، اما آن‌ها سن خود را با گذر زمان نشان می‌دهند، زیرا هرگونه آسیب یا زخم وارده به آن‌ها تا آخر عمرشان باقی خواهد ماند. این امر می‌تواند به جنبه‌ی تزئینی و ظاهر زیبای گیاه برای نگهداری در خانه خدشه وارد کند، مگر آنکه تحت مراقبت فراوان قرار گیرد. حتی چیزهایی مانند قرارگرفتنِ پیوسته در معرضِ مستقیمِ آفتاب می‌تواند باعث سوختگی کاکتوس شود و بر روی بدنه آن، آثار و لکه‌هایی دائمی به جای بگذارد.
همان‌طور که پیش از این اشاره کردیم، به نظر می‌رسد تفاوت‌های زیادی در متوسط طول عمر گونه‌های مختلف کاکتوس‌ها وجود داشته باشد. عوامل ژنتیکی می‌توانند عمر گونه‌ها را به‌طور چشمگیری کاهش دهند. تصور می‌کنم که میان حیوانات نیز این قضیه وجود دارد و متوسط طول عمرشان به گونه یا نژادشان بستگی دارد، اما حتی حیواناتِ یک گونه، متوسط طول عمر یکسانی ندارند.
همان‌طور که این قضیه برای اکثر موجودات زنده صدق می‌کند، معمولا به‌سختی می‌توان تعیین کرد که گونه‌ای خاص، تحت مراقبت و رسیدگی فراوان، چقدر می‌تواند عمر کند، اما می‌توان میانگین طول عمر حیوان یا گیاه در شرایط عادی آن گونه را اندازه گرفت.
نکته دیگر آنکه گاهی قسمتی از بدنه کاکتوس زیر وزن خود گیاه، پس از مدتی، می‌شکند. این بخش‌های کَنده‌شده گاهی بر روی زمین افتاده و ممکن است ریشه دهند و به کاکتوس جدیدی تبدیل شوند. حال پرسش این است که آیا این امر به معنای ادامه‌ی حیاتِ گیاهِ اولی است یا باید گیاه تازه‌روییده را از گیاه اصلی جدا و بی‌ارتباط بدانیم؟
دلیل عمر طولانی کاکتوس‌ها چیست؟
عواملی در عمر نسبتا طولانی کاکتوس‌ها دخیل هستند. اولا، بسیاری از کاکتوس‌ها در بیابان‌های خشک رشد می‌کنند و این امر سبب می‌شود که حیوانات کمتری برای تغذیه به آن‌ها آسیب برسانند.
زندگی در شرایط غیرقابل‌سکونتِ بیابان‌ها دشوار است. کاکتوس‌ها بایستی هر آنچه می‌توانند را به‌کار گیرند تا زنده بمانند و تولیدمثل کنند. از آنجایی که شرایط مناسب برای شکوفه‌زدن و تولیدمثل به‌ندرت در بیابان‌های خشک پیش می‌آید، کاکتوس‌ها طی سالها با سوخت‌وسازی کُند و عمری طولانی به تکامل رسیده‌اند تا بلکه بتوانند هرطورشده موقعیتی مناسب برای تولیدمثل پیدا کنند.
کاکتوس‌های خانگی چقدر عمر می‌کنند؟
هنگامی که کاکتوس‌ها را از محیط طبیعیشان جدا می‌کنیم، مسئولیت مراقبت‌های لازم برای زنده‌ماندن و رشدشان نیز بر عهده خودمان خواهد بود. به‌طورکلی مراقبت و رسیدگی به آن‌ها چندان دشوار نیست، اما چند نکته را بایستی به خاطر بسپارید تا بتوانید برای سالها از کاکتوستان نگهداری کنید.
مهمترین عوامل نور، آب، نوع خاک و زهکشی هستند. بهتر است اطلاعات و نکات مهم برای نگهداری کاکتوستان را با توجه به گونه‌ی خاصِ آن جستجو کنید، چرا که کاکتوس‌های مختلف نیازها مختلفی نیز دارند.
سازش با محیط برای زنده‌ماندن
زنده‌ماندن برای مدت طولانی خوب است، اما بسیاری از کاکتوس‌ها در مناطق خشکی می‌رویند که در آنجا بارش کم و شرایط سختی وجود دارد. برای بقا باید سرسخت بود و کاکتوس‌ها با کمک چندین روش سازشی می‌توانند در بیابان‌های سوزان طاقت بیاورند.
- کاکتوس‌ها ریشه‌هایشان را در عمقِ کمِ خاک می‌گسترانند. این امر سبب می‌شود که هنگام بارش باران بتوانند تا حدامکان آبی که زمین را خیس کرده را جذب کنند و همچنین به نقاط بیشتر و گسترده‌تر زمین دسترسی داشته باشند که خود به معنای جذب آب بیشتر است.
- کاکتوس‌ها برگ یا چیزی که بتوان آن را شاخه گفت ندارند. شاخه و برگ‌ها سرشار از آب هستند و مساحت وسیع رویه گیاه باعث ازدست رفتن آب فراوانی می‌شود. گرچه تیغ‌های کاکتوس مساحت زیادی از گیاه را می‌پوشانند، اما تقریبا هیچ آبی در خود ندارند و از فیبر ساخته شده‌اند.
- پس از بارش باران، تارهای نازکی به‌سرعت بر روی ریشه‌های کاکتوس‌ها بوجود می‌آیند. این امر باعث جذب حداکثری آبی می‌شود که برای مدت کوتاهی در خاک باقی می‌ماند. هنگامی که زمین خشک شود، به این تارهای ریشه‌ای نیز نیازی نخواهد بود و تا زمان بارش بعدی از بین می‌روند.
- ساقه‌ی اصلی کاکتوس گوشتی و ضخیم است و پوششی ضدآب و مومی دارد. این امر نیز باعث می‌شود که کاکتوس مقادیر آب زیادی را، بدون خطر هدررفتن، درون ساقه خود ذخیره کند. کاکتوس‌ها همچنین این قابلیت را دارند که متناسب با حجم آب موجود درونشان، ساقه‌هایشان را کوچکتر یا بزرگتر کنند.
- برخلاف دیگر انواع گیاهان، کاکتوس‌ها منافذ (روزنه) موجود بر روی ساقه‌هایشان را تنها به هنگام شب می‌گشایند. گیاهان عادی معمولا منافذی بر روی برگ‌ها و ساقه‌هایشان دارند که آن‌ها را به‌منظور تعرق و انتقال و تبدیل اکسیژن به کربن‌دی‌اکسید می‌گشایند که مقدار آب زیادی از این طریق مصرف می‌شود. کاکتوس‌ها اما تنها به هنگام شب، یعنی زمانی که مقدار آب کمتری مصرف می‌شود، این منافذ را می‌گشایند.
- تیغ‌ها برای کاکتوس کاربرد دفاعی نیز دارند و باعث جلوگیری از حمله حیوانات به گیاه برای تغذیه می‌شوند. این امر می‌تواند توضیحی برای کم‌بودن شمار تغذیه‌کنندگان کاکتوس باشد. چه کسی دلش می‌خواهد چیزی به تیزی و بُرَندِگی کاکتوس بخورد؟
بسیاری از روش‌های سازشی کاکتوس در ساکولنت‌ها نیز دیده می‌شود.
دیدگاه‌ها
افزودن یک دیدگاه