اصول نگهداری آدنیوم در آپارتمان

آدنیوم کند رشد می‌کند (کمتر از 30 سانتیمتر در سال) و ساقه ضخیم و شاداب با گل‌هایی به رنگ صورتی پر‌رنگ دارد. این گیاه از تیره خرزهره‌ایان و بومی آفریقا، خاورمیانه و ماداگاسکار است. این گیاه تنها تیره‌ای از آدنیوم است که به شکل گسترده کشت می‌شود، گرچه برای اینکه به ثمر نشاندن گل‌هایی با رنگ‌های مختلف (نظیر نارنجی و طرحهای راه‌راه) به وفور فراوان با دیگر گیاهان پیوند داده شده است.

غالبا در اقلیم‌های گرمسیری و گرم این گیاه را دوست‌داشتنی است و زینت‌بخش فضای بیرونی آن‌ها است. در سایر نقاط، می‌توان برای زیباسازی فضای داخل از آن استفاده کرد. بهترین زمان برای پرورش آن بهار است و در زمستان‌های سرد برگ‌هایش ریخته می‌شود. اما در صورت رسیدن گرمای کافی و مقداری آب می‌تواند برگ‌هایش را حفظ کند. در مجموع، انواع مختلف آدنیوم را می‌توان به راحتی نگهداری کرد و با زیبایی خیره‌کننده‌اش زحمات شما را جبران کند.

نام	Adenium obesum
نام متداول	آدنیوم، رز صحرایی
نوع گیاه	ساکولنت
اندازه بالغ	1-3 ارتفاع و 1.5-1 متر پهنا
نور خورشید	کامل
نوع خاک	ماسه‌ای، با زهکشی مناسب
pH خاک	خنثی رو به اسیدی
زمان شکوفه دادن	تابستان
رنگ گل	صورتی، قرمز
ناحیه بومی	آفریقا
سمیت	برای حیوانات و انسان‌ها سمی است

مراقبت از آدنیوم

پرورش آدنیوم ساده است، ولی به ظرافت نیاز دارد. مثل خیلی از گیاهان خانواده ساکولنت، برای پرورش موفقیت‌آمیز آدنیوم به دو مسئله باید توجه کرد: نور فراوان و آبیاری منظم. گیاه همیشه به گرما نیاز دارد و برای همین جزو گیاهان بیرونی محسوب می‌شود. معمولاً زمان گلدهی آن در تابستان است و گل‌هایی با رنگ صورتی و قرمز درخشان با برگ‌های سبز و براق دارد و با رسیدن زمستان هر دوی آن‌ها را از دست می‌دهد. با اینکه گیاهی زیباست، باید با احتیاط فراوان با آن برخورد کرد. صمغ گیاه شدیدا سمی است و باید مواظب بود کودکان و حیوانات خانگی به آن نزدیک نشوند.

نور مناسب آدنیوم

بهترین وضعیت برای رشد آدنیوم قرار دادنش در معرض نور کامل خورشید است. برای همین، آن را در نقطه‌ای از خانه جایی مثل پنجره یا اتاق رو به آفتاب قرار دهید تا نور فراوانی به آن برسد. اگر در محل زندگی شما آدنیوم به‌راحتی می‌تواند در فضای بیرون رشد کند، نقطه‌ای از باغچه را انتخاب کنید که درختان بلند سایه نکنند و در برابر نور شدید ظهر از مقداری محافظت برخوردار باشد تا برگ گیاه آفتاب سوخته نشود.

خاک مخصوص آدنیوم

همانطور که پیداست، آدنیوم با شرایط خشک و بیابانی سازگاری دارد. این مسئله در مورد علاقه‌اش به نور و دمای بالا و همچنین خاک ماسه‌ای و سنگریزه‌ای که زهکشی مناسبی دارد صادق است. خاک باید pH خنثی رو به اسیدی و تقریبا 6.0 باشد.

آبیاری آدنیوم

شیوه‌ی آبیاری آدنیوم با توجه به فصل و دمای هوا تعیین می‌شود. در طول فصل رشد (اواخر بهار و تابستان)، خاک آدنیوم باید مرطوب، بدون اینکه اشباع شود، باقی بماند. به شکل منظم خاک پای گیاه را بررسی کنید و قبل از آبیاری بعدی حتما کاملا خشک شده باشد. علاوه بر این، گیاه را در گلدانی بکارید که سوراخ‌های خروج کافی داشته باشد. چون رطوبت بیش از حد ریشه را فاسد می‌کند (گلدان رسی یا سفالی می‌تواند کمک خوبی برای حذف رطوبت اضافه باشد).

با شروع پاییز و زمستان (وقتی که گیاه معمولا در حیات وحش به خواب زمستانی می‌رود) می‌توانید با فقط آبیاری یک بار در ماه به شکل قابل توجهی رطوبت را کاهش دهید. اگر می‌خواهید بفهمید که آیا گیاه در فصل رشدش به‌اندازه‌ی کافی آب دریافت می‌کند یا نه به تنه‌اش نگاه نکید. تنه‌ای متورم و ضخیم (نسبت به اندازه گیاه) علامت این است که گیاه به طور کافی آب دریافت می‌کند.

دما و رطوبت

باید در تمام اوقات گیاه در محیطی گرم نگهداری شود. اگر برای طولانی مدت در دمای زیر 10 درجه سانتیگراد قرار داشته باشد از بین می‌رود و برای رشد حداکثری به دمای بین 18 تا 32 درجه سانتی‌گراد نیاز دارد. اگر آدنیوم را در فضای بیرون کاشته‌اید بدانید که به احتمال زیاد نمی‌تواند از بخبندان پاییز و زمستان جان سال به در برد. برای این گیاه رطوبت اهمیت آنچنانی ندارد، چون به اقلیم خشک و گرم مثل بیابان عادت دارد.

کود مخصوص آدنیوم

اگر دوست دارید مواد مغذی به گیاه بدهید (و شانس به‌ثمر نشستن گل‌های بیشتر را داشته باشید) می‌توانید در دوره رشد گیاه از کودهای مایع هر ماه یکبار حین آبیاری استفاده کنید. به هیچ وجه در طول خواب زمستانی به آن کود ندهید.

آیا آدنیوم گیاهی سمی است؟

اگر در خانه کودک یا حیوان خانگی دارید، بهتر این است که آدنیوم را انتخاب نکنید. این گونه گیاهی به‌واسطه صمغ شیری مانند خود که حاوی مواد سمی کشنده است بسیار خطرناک است (در واقع، زمانی از آن‌ها برای به سم آغشته کردن تیر در هنگام شکار در آفریقا استفاده می‌شده است). تمام بخش‌های این گیاه از جمله ساقه، تنه، ریشه، برگ و گل‌ها سمی است و در صورتی که حیوانات صمغ آن را بنوشند سریعا مسموم می‌شوند. اگر حیوانی با صمغ این گیاه تماس پیدا کرد، سریعا با دامپزشک تماس بگیرید. افراد باید هنگام کار با این گیاه دستکش استفاده کنند و در صورت تماس با صمغ گیاه محل تماس را با آب و صابون بشویند و اگر علایمی در آن‌ها ظاهر شد به پزشک مراجعه کنند.

علایم مسمومیت

معمولا بین 12 الی 36 ساعت بعد از تماس با گیاه، علایم مسمومیت ظاهر می‌شود. این علایم شامل ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، ترشح بیش از حد بزاق، سوزش دهان یا حنجره، گشاد شدن مردمک، تشنج، دمای پایین بدن، لرزیدن بدن هستند.

تکثیر آدنیوم

آدنیوم را می‌توان با قلمه زدن شاخه‌ها تکثیر کرد، در حالی که معمولا نمی‌توانند به کل ساقه‌های پیازی (و بسیار مناسبی) پرورش یابند. برای رسیدن به ریشه، اول گیاه را در ظرفی بلند و با قطر کم پرورش دهید و تا قبل از انتقال آن به ظرفی کوچک‌تر، ریشه‌ها بتوانند رشد کند.

عوض کردن گلدان آدنیوم

در صورت نیاز گلدان آدنیوم را عوض کنید، بهتر است این کار در فصول گرم انجام شود. موقع تعویض گلدان هر گیاه خانواده ساکولنت، حتما قبل از قراردهی گیاه در ظرف، خاک کاملا خشک باشد. خاک‌های قدیمی را از ریشه جدا کنید و حتما ریشه‌های مرده یا پوسیده را هم حذف کنید. با قارچ‌کش‌ها یا ضدباکتری‌ها، محل هر گونه زخم‌خوردگی گیاه را تمیز کنید. گیاه را در ظرف جدیدش قرار دهید و هنگام اضافه کردن خاک، ریشه را پخش کنید. برای یک هفته اجازه دهید پای گیاه خشک بماند، سپس اندک اندک آن را آبیاری کنید تا ریسک پوسیدگی ریشه کاهش یابد.