کاشت خیار از طریق بذر

هیچ چیزی به اندازه گاز زدن خیار تازه و خنک در یک روز گرم تابستانی نمی‌تواند برای انسان حس رضایت خاطر داشته باشد. در جهان گیاهان، خیار حکم دستگاه تهویه‌ی هوا را دارد؛ اصلا نمی‌شود بدون خیار تابستان داغ را پشت سر گذاشت. هم به‌عنوان خوراکی، هم در سالاد و حتی برای محافظت از پوست مناسب است. حتی آب با وجود چند تکه خیار در خود، کیفیتی بهتر پیدا می‌کند. وقتی هم که تابستان به انتهای خودش نزدیک می‌شود می‌توان از باقی‌مانده‌ی آن‌ها ترشی گرفت و در تمام سال از داشتنشان لذت برد.

در صورت استفاده‌ی روزانه از خیار، حتماً از ارقام ارگانیک استفاده کنید. امسال هم فهرست دوجین سبزیجات آلوده1 خیار را در فهرستش قرار داده است و این به نفع شماست زیاد سبزیجاتی را که آلوده به حشره‌کش و مواد مضر هستند مصرف نکنید.

با اینکه خیار در برابر آفت بسیار آسیب‌پذیر است، ولی خیلی راحت می‌توان محصول زیادی از آن را برداشت کرد. در این مقاله توضیح خواهیم داد چطور می‌توانید امسال از طریق بذر، پرورش خیار را در باغچه‌تان شروع کنید.

نحوه‌ی پرورش خیار

چون بذر خیار به هوای گرم نیاز دارد، می‌توان با رسیدن دمای خاک به ۲۱ درجه سانتیگراد کار خود را در فضای آزاد شروع کنید. مراقبت هندوانه و دیگر گیاهان خانواده‌ی کدو که جلوتر جوانه زده‌اند باشید و سپس اقدام به پاشیدن بذرهای خیار روی زمین کنید. در صورت نیاز به افزایش فصل رشد، بذرها را چند هفته زودتر در فضای داخل خانه بکارید تا بتوانید در موقع مناسب گیاهان تازه جوانه زده را به محیط آزاد انتقال دهید. حتماً حتماً دمای خاک افزایش یافته و امکان بروز یخبندان وجود نداشته باشد.

معمولا خیار را به شکل ردیفی یا روی پشته‌ای از خاک می‌کارند تا جا برای پهن‌شدنشان روی زمین وجود داشته باشد. خیار، به‌عنوان عضوی از خانواده‌ی کدو، فضای زیادی را اشغال می‌کند. برای کسب نتیجه‌ی بیشتر، یا فقط برای زیبا‌سازی، می‌توانید کاری کنید شاخه‌های خیار از فنس یا داربستی مشبک بالا برود. می‌توانید داربستهای مشبک را داخل گلدانهای بزرگ قرار دهید و خیارهای در حال رشد را به شکل گیاهان داخل گلدانی تبدیل کنید!

بذرها را یک سانت‌ونیم داخل خاک و با فاصله‌ی ۱۵ الی ۲۵ سانتیمتر از هم بکارید و بعد از جوانه زدن فاصله‌ی آن‌ها را بین ۴۵ الی ۶۰ سانتیمتر افزایش دهید؛ بهتر است این فاصله برای خیارهای بالارونده روی داربستهای مشبک ۶۰ سانتیمتر باشد. گیاه را مرتب آبیاری کنید و با شروع شکل‌گیری میوه‌ها تعداد دفعات آبیاری را افزایش دهید. نود درصد خیار از آب تشکیل شده است، برای همین آبیاری مناسب آن‌ها بسیار ضروری است.

خیارها را وقتی بچینید که هنوز کوچک هستند. بزرگ شدن بیش از حدشان، هم روی طعم و هم روی کیفیتشان تأثیر می‌گذارد. به‌علاوه، اگر رشد فقط یک خیار به‌اندازه‌ای شود که دانه‌ها برسند، گیاه تولید خیار را متوقف می‌کند. خیارها را به طور مرتب برداشت کنید تا گیاه پیوسته رشد کند و میوه دهد!

آفت‌ها و بیماری‌های خیار

مثل همه‌ی کدوها، در صورتی که به‌درستی از خیارها مراقبت نشود در برابر آفت‌ها و بیماری آسیب‌پذیر می‌شوند. انتخاب رقم مناسب اولین خط دفاعی محسوب می‌شود. برای نمونه، بعضی خیارها نسبت به دیگر ارقام دیگر در برابر بیماری مقاوم هستند. بعضی انواع خیار در برابر ویروس موزائیک، بیماری متداول خیار، مقاوم هستند. بعضی خیارها خیلی خوب روی داربست مشبک رشد می‌کند. کاشتن بسیار زود‌هنگام بذرها یا بسیار نزدیک به هم نیز کارت دعوتی برای ویروس موزائیک و پلاسیدگی ریشه به‌شمار می‌آید.

سوسک خیار محتمل‌ترین آفتی است که به محصولتان هجوم می‌آورد. نماتدهای انگلی برای مبارزه با این سوسک یا پس زدنشان مفید است. همچنین ثابت شده است گیاه دکمه طلایی نیز می‌تواند این سوسک را دفع کند.

داشتن برنامه‌ی زراعی ضامن دستیابی به موفقیت

برای دوری جستن از آفتها و بیماریها، داشتن یک برنامه زراعی نکته‌ی کلیدی بزرگی محسوب می‍‌شود. اگر پیوسته فصل‌به‌فصل در حال کاشت گیاهان شدیداً نیازمند به مواد غذایی و جذب‌کننده‌ی آفتها از خانواده‌ی کدوها هستید هر چه بیشتر پیش برود در برابر آفتها و بیماریها آسیب‌پذیرتر خواهند شد. سعی کنید بعد از برداشت اسفناج و حبوبات اقدام به کاشت خیار کنید و بعد از آن نیز در زمستان، گیاهان تثبیت‌کننده‌ی نیتروژنی همچون شبدر بکارید.

غالب روشهای ارگانیک کنترل آفت حول مسئله‌ی پیشگیری می‌چرخند، برای همین محیطی مناسب در اختیار خیارها گذاشتن، احتمال شکوفایی آن‌ها را افزایش می‌دهد.