تفاوت کشاورزی ارگانیک و سنتی
۸ بهمن ۱۴۰۱ توسط واحد آموزش (بروزرسانی: )
دو روش متداول برای تولید مواد غذایی در سراسر جهان وجود دارد: کشاورزی سنتی و کشاورزی ارگانیک. کشاورزی سنتی هنوز رایج‌ترین روش است، اما کشاورزی ارگانیک این روزها طرفداران بیشتری پیدا کرده است. مردم بیشتر به غذاهای ارگانیک علاقه دارند. برای درک این روند رو به افزایش مصرف فرآورده‌های ارگانیک، ابتدا باید تفاوت بین کشاورزی سنتی و کشاورزی ارگانیک را بدانیم.
امروزه مردم نه تنها به دنبال تنوع مواد غذایی در سفره خود هستند، بلکه می‌خواهند منشأ آنها را نیز بدانند، اینکه چگونه رشد کرده‌اند و چه تأثیری بر سلامت، محیط زیست و سیاره زمین دارند؟
در اینجا به دو مورد از پرکاربردترین تکنیک‌های تولید مواد غذایی خواهیم پرداخت. اگر هنوز در مورد عوامل تمایز کشاورزی سنتی با کشاورزی ارگانیک تردید دارید، ما به شما کمک می‌کنیم.
کشاورزی سنتی در مقابل کشاورزی ارگانیک
کشاورزی سنتی رایج‌ترین روش کشاورزی در سراسر جهان است که عمدتاً ریشه در انقلاب سبز دارد. جنبشی که هدف آن افزایش تولیدات کشاورزی بود.
بنابراین، افزایش تولید اساس کشاورزی سنتی است. برای دستیابی به این هدف، تکنیک‌های کشاورزی سنتی از ابزارهای تشدید مانند کودهای شیمیایی، حشره‌کش‌ها، آفت‌کش‌ها و اصلاح ژنتیکی محصولات استفاده می‌کنند تا تولید را در مدت زمان کوتاهی افزایش دهند.
ظاهراً تمرکز فقط روی بهره‌وری است - بازده و تولید بیشتر در ازای مواد اولیه بیشتر، عواقبی به همراه دارد - بهره‌برداری حداکثری طی دوره‌ای کوتاه خسارت سنگینی بر منابع طبیعی محدود وارد می‌کند.
اما متأسفانه کشاورزی سنتی از منطق حداکثر بهره‌برداری و سود اقتصادی پیروی می‌کند و پیامدهای زیست‌محیطی و اجتماعی را کاملاً نادیده می‌گیرد.
در مقابل، کشاورزی ارگانیک با هدف رشد محصولات همراه با آگاهی زیست‌محیطی و اکولوژیکی انجام می‌شود و انگیزه سود اقتصادی مطلق را رد می‌کند! بیشتر بر تولید محصولی پاک‌تر و هماهنگ با فرآیندهای طبیعی سیاره، تمرکز دارد.
اصل اساسی این است که با طبیعت تعادل برقرار کنیم. آنچه لازم داریم را از طبیعت بگیریم و روش‌هایی را اتخاذ کنیم تا دوباره طبیعت را بازسازی و احیا کنیم. علاوه بر این، از هر چیزی که برای سلامتی انسان، زیست‌بوم سیاره و تنوع زیستی آن مضر است، جلوگیری کنیم.
به طور کلی، کشاورزی ارگانیک سیستم تولید مواد غذایی است، شامل بهترین شیوه‌های زیست‌محیطی، حفظ منابع طبیعی و اتخاذ روش‌هایی که تنوع زیستی را افزایش می‌دهند، کیفیت زمین و آب را بهبود می‌بخشند و تعادل اکولوژیکی را تقویت می‌کنند.
کشاورزی ارگانیک استفاده از کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌های مصنوعی را کاملاً محدود می‌کند. علاوه بر این، استفاده از ارگانیسم‌های اصلاح شده ژنتیکی (GMO) را نیز ممنوع می‌کند. در عوض، استفاده از کودهای طبیعی، کودهای آلی و کمپوست را تشویق می‌کند و بر تناوب زراعی و تجدید منابع طبیعی تمرکز دارد.
کشاورزی سنتی در مقابل کشاورزی ارگانیک
| کشاورزی ارگانیک | کشاورزی سنتی | |
| تکنیک‌های کشاورزی | به روش های ارگانیک بستگی دارد، همه چیزهای مصنوعی را رد می‌کند. | شامل روش‌های مبتنی بر نهاده‌های مصنوعی برای افزایش تولید. |
| کودهای مورد استفاده | فقط کودهایی که با روش‌های ارگانیک به دست می‌آیند، مانند کود دامی و کمپوست | کودهای شیمیایی مانند DAP، اوره و DDT. |
| اصلاحات ژنتیکی (GMO) | نه قاطع به GMO و در عوض، استفاده از روش‌هایی که تنوع زیستی و باکتری‌های خوب را در خاک افزایش می‌دهند. | استفاده فراوان از اصلاحات ژنتیکی برای محصول بیشتر و افزایش مقاومت در برابر بیماری. |
| پایداری | تمرکز اصلی روی پایداری است. تولید غذا در عین مراقبت از محیط زیست اصل اساسی است. | عدم پایداری، تمرکز بیشتر روی بازده. |
| مقاومت در برابر بیماری | آسیب‌پذیر در برابر بیماری‌ها و حملات آفات. | مقاومت بیشتر در برابر بیماری‌ها، به لطف آفت‌کش‌ها. |
| ملاحظات سلامتی | به دلیل عدم وجود مواد شیمیایی مضر هیچ خطری برای سلامتی وجود ندارد. | استفاده زیاد از کودهای شیمیایی و آفت‌کش‌ها خطرات زیادی برای سلامتی به همراه دارد. |
| نگرانی‌های زیست‌محیطی | بهبود محیط زیست به لطف تکنیک‌های کشاورزی ایمن. | روش‌های کشاورزی متمرکز برای زمین، آب و خاک مضر است. |
تفاوت‌های اصلی بین کشاورزی سنتی و کشاورزی ارگانیک چیست؟
در اینجا به بحث درباره عوامل اصلی تمایز بین کشاورزی سنتی و کشاورزی ارگانیک می‌پردازیم.
بازده در مقابل پایداری
هدف کشاورزی سنتی صرفاً بازدهی است. هدف اصلی این است که تولید تا حد امکان تشدید شود. عواقب گسترده بر سلامتی، زیست‌بوم و محیط زیست در نظر گرفته نمی‌شود.
در عوض، به مزایای کوتاه مدت، شامل مواد شیمیایی مصنوعی و بهره‌برداری سنگین از منابع طبیعی محدود، بیشتر بها داده می‌شود.
در مقابل، کشاورزی ارگانیک بیشتر مراقب پایداری محیط زیست است. هدف اصلی تولید مواد غذایی است به طوری که طبیعت، سلامت و منابع به خطر نیفتند، بیشتر بر منافع بلندمدت تمرکز دارد تا بهره‌برداری کوتاه‌مدت.
از تکنیک‌هایی استفاده می‌کند که به طبیعت احترام می‌گذارند، از منابع تجدیدناپذیر محافظت می‌کند و آنها را به خوبی برای نسل امروز و آینده نگه می‌دارد.
بهره‌کشی در مقابل تعادل
کشاورزی سنتی منابع سیاره را به عنوان مواد خام در دسترس برای بهره‌برداری و تولید بیشتر تلقی می‌کند، مفهوم پایداری محیط زیست بی‌معناست.
در مقابل، کشاورزی ارگانیک به استفاده از این منابع احترام می‌گذارد و هدفش جلوگیری از تهی شدن این منابع است. علاوه بر این، فرآیندهایی را اتخاذ می‌کند که کیفیت این منابع را بهبود می‌بخشند.
کودهای مصنوعی در مقابل کودهای طبیعی
کشاورزی سنتی برای افزایش تولید کاملاً به کودهای شیمیایی مصنوعی وابسته است.
اگرچه این نهاده‌ها تولید را به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌دهند، اما تأثیر نامطلوبی بر آب و خاک دارند. علاوه بر این، آنها به شدت بر تعادل اکولوژیکی تأثیر می‌گذارند و برای سلامت انسان مضر هستند.
در مقابل، در کشاورزی ارگانیک جایی برای چیزهای مصنوعی وجود ندارد. کشاورزی ارگانیک برای تحریک رشد و محصول بیشتر به کودهای طبیعی، کود دامی و کمپوست متکی است.
در کشاورزی ارگانیک، با عدم استفاده از مواد شیمیایی از تخریب محیط زیست جلوگیری می‌شود و کیفیت محصولات افزایش می‌یابد.
علاوه بر این، شرایط طبیعی و ارگانیک محصولات در حال رشد منجر به تولید مواد غذایی مغذی‌تر می‌شود.
حساسیت کم در مقابل حساسیت زیاد
کشاورزی سنتی شامل استفاده گسترده از حشره‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها است. بنابراین، در کشاورزی سنتی کشاورزان می‌توانند در صورت بروز بیماری، محصولات را به موقع درمان و بیماری را سرکوب کنند.
این تضمین می‌کند که محصول کمتر در برابر عوامل بیماری‌زا و آفات آسیب‌پذیر است. اگرچه مقدار زیاد آفت‌کش‌ها خطر قابل‌توجهی برای سلامتی است، اما محافظت در برابر بیماری‌ها و در نتیجه محصول بیشتر تضمین می‌شود.
در مقابل، پیشگیری از بیماری و کنترل آفات چالشی بزرگ در کشاورزی ارگانیک است. اگرچه، آفت‌کش‌های طبیعی نیز وجود دارند، اما به اندازه آفت‌کش‌های شیمیایی مؤثر نیستند.
بنابراین، اگر محصولی ارگانیک به یک بیماری آلوده شود، مهار آن دشوار است و اغلب به کل مزرعه سرایت می‌کند.
از آنجایی که کشاورزان ارگانیک نمی‌توانند از هیچ گونه تیمار شیمیایی استفاده کنند، چنین اتفاقی تأثیر قابل‌توجهی بر تولید می‌گذارد و محصول را به شدت کاهش می‌دهد. هرچند، این موضوع تضمین می‌کند که محصول عاری از مواد شیمیایی مضر است.
نتیجه‌گیری
تفاوت عمده‌ای بین کشاورزی سنتی و کشاورزی ارگانیک وجود دارد، نه تنها از نظر روش‌ها و ابزارهای به کار رفته برای تولید محصولات زراعی، بلکه در اصول و اخلاق نیز با هم متفاوت‌اند.
کشاورزی سنتی فقط بازدهی بالاتر و سود بیشتر را هدف قرار می‌دهد، اما کشاورزی ارگانیک به دنبال ایجاد تعادل است و در محدوده پایداری محیط زیست عمل می‌کند.
دیدگاه‌ها
افزودن یک دیدگاه