کنه تارعنکبوتی چیست؟

کنه تارعنکبوتی محصولات زیادی را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. بیش از ۱۲۰۰ گونه کنه تارعنکبوتی وجود دارد که بیشتر از ۱۰۰ گونه‌ی آن به‌عنوان آفت و تقریباً ۱۰ گونه جزو آفات مهم محسوب می‌شوند. Teranychus urticae جزو کنه‌های شناخته‌شده و مشکل‌آفرین است (نام معمول آن کنه قرمز تارعنکبوتی و کنه تارتن دولکه‌ای است). تولیدمثل سریع آن‌ها را قادر می‌سازد تا در مدت کوتاهی خسارت بزرگی را ایجاد کنند. اندام دهانی کنه تارعنکبوتی مکنده و سوزنی شکل است که به وسیله‌ی آن به بافت گیاه نفوذ می‌کنند. جمعیت بزرگی از آن‌ها می‌تواند کل گیاه را با تار بپوشاند. آن‌ها از تارها برای حرکت به اطراف استفاده می‌کنند. ازآنجایی‌که کنه تارعنکبوتی بسیار کوچک‌ است می‌تواند به‌آسانی در منافذ حرکت کند.

مختصری درباره‌ی آفت کنه تارعنکبوتی

کنه تارعنکبوتی چیست؟

کنه تارعنکبوتی جزو حشرات نیست و درواقع جزو عنکبوت‌ها محسوب می‌شود. آن‌ها به دسته‌ای بانام جانوران عنکبوتی (Arachnida) تعلق دارند.

آنچه ما می‌بینیم

کنه‌های تارعنکبوتی معمولاً تاری ابریشمی می‌تنند و زمانی که به برگ‌های گیاه حمله می‌کنند به بافت گیاه آسیب‌ رسانده و نقاطی مرده و زردرنگ برجای می‌گذارند که با درگیر شدن کل برگ به هم متصل می‌شوند. برگ‌ها زرد و پژمرده شده و سرانجام می‌ریزند. گونه‌هایی از کنه‌ی تارعنکبوتی وجود دارد که تار نمی‌تنند و در نوک جوانه‌ی گیاه زندگی می‌کنند، جایی که خسارت وارده به گیاه تا زمانی که جوانه بزرگ نشده قابل‌رؤیت نیست.

چگونه می‌توان با کنه تارعنکبوتی مبارزه کرد؟

کنه تارعنکبوتی چند دشمن طبیعی دارد که برای کنترل آن‌ها بکار می‌روند.

چرخه‌ی بیولوژیکی کنه تارعنکبوتی

هر کنه تارعنکبوتی دونقطه‌ای ماده روزانه ۱۰ الی ۲۰ تخم می‌گذارد که در چرخه‌ی حیات ۴ هفته‌ای آن جمعاً ۸۰ الی ۱۲۰ تخم خواهد بود. تخم‌ها غالباً به تار ابریشمی متصل می‌شوند؛ و لاروهای ۶ پا پس از ۳ الی ۱۵ روز از تخم خارج می‌شوند. لاروها تقریباً بی‌رنگ هستند و چشم‌هایی با رنگ قرمز روشن دارند. آن‌ها طی ۴ الی ۵ روز سه بار پوست می‌اندازند و به پروتونمف (Protonymph) و سپس دیوتونمف (Deutonymph) تبدیل‌شده و سرانجام بالغ می‌شوند. کنه‌های بالغ و شفیره‌ها ۸ پا دارند.

علائم آفت کنه تارعنکبوتی

نخستین علامت قابل‌رؤیت نقطه‌های کوچک زردرنگ یا سفیدرنگ است که غالباً در بین رگبرگ‌ میانی و رگبرگ‌های بزرگ دیده می‌شوند. اگر این نقاط بزرگ‌تر و به هم متصل شوند، این سلول‌های خالی ظاهری سفید یا نقره‌ای شفاف به برگ می‌دهند.

پیشگیری از آفت کنه تارعنکبوتی

برای کاهش خطر، گسترش سریع و هجوم کنه تارعنکبوتی دما را پایین (کمتر از ۲۵ درجه سانتی‌گراد) و رطوبت را بالا (بالای ۶۰ درصد) نگه‌دارید، با این کار میزان تولیدمثل کاهش می‌یابد. رطوبت بالاتر برای شکارگران کنه‌های تارعنکبوتی لازم است. محل را تمیز نگه‌داشته و همه‌ی برگ‌های ریخته شده در کف زمین را جمع‌آوری کنید. آبیاری بیشتر مهم است، چون گیاهانی که تحت استرس آبی قرار دارند بیشتر آسیب می‌بینند. برای پیشگیری از کنه تارعنکبوتی می‌توان گیاهان را سم‌پاشی کرد.

روش‌های کنترل آفت کنه تارعنکبوتی

با مشاهده‌ی کنه‌ی تارعنکبوتی (که به‌صورت تارهای ابریشمی بر روی برگ‌ها هستند)، برگ‌های آسیب‌دیده را از گیاه جدا کنید. سرتاسر گیاه را با مخلوطی از الکل و صابون بشویید. این کار را چندین بار در هفته انجام دهید یا از محصولات طبیعی برای کنترل آفت استفاده کنید. یا زمانی که دیگر به درمان با محصولاتی که بر پایه‌ی آب هستند نیاز نباشد، تارها را با جاروبرقی پاک‌کنید.

همچنین می‌توانید از دشمن‌های طبیعی کنه تارعنکبوتی مانند کنه شکارگر، کفشدوزک، سن شکارگر و توربال استفاده کنید.