لیچینگ چگونه باعث افزایش بازده محصول می‌شود؟

اصطلاح «کشاورز ساده» نسبتا گمراه‌کننده است. در واقع، کشاورزان خیلی ساده نیستند و مجموعه مهارت‌های پیچیده‌ای را که مبتنی بر شایستگی‌های کشاورزی، باغبانی، زیست شناختی، زیست محیطی و فناوری هستند

کشاورزان و متخصصان صنعت سبز را به عنوان دانشمندان و مباشران زمین می‌شناسیم. کشاورزی، زراعت و محوطه سازی فقط نیاز به مهارت و تجربه ندارد، آن درک پیچیده ای از فرآیندهای آلی متفاوت و مفاهیم علمی را می‌طلبد. یکی از این مفاهیمی که می‌دانیم و به ویژه مهم است، لیچینگ است که محصولات شما و تامین مواد مغذی گیاهان و ساختار خاک شما را تهدید می‌کند.

لیچینگ در کشاورزی چیست؟

اصطلاح «لیچینگ» به فرآیند کشاورزی اشاره می‌شود که در آن یک مایع، معمولا آب، از طریق خاک نفوذ می‌کند و آن را از مواد معدنی، شیمیایی و مواد مغذی محلول زهکشی می‌کند. لیچینگ بر برخی خاک‌ها بسته به عواملی مانند ساختار خاک و محیط زیست خارجی آن، بیشتر از خاک‌های دیگر تاثیر می‌گذارد. اهمیتی ندارد که شما با چه نوع خاکی سر و کار دارید، شما می‌خواهید لیچینگ را محدود کنید به طوری که خاک‌های تان مواد مغذی بسیار مهم و یکپارچگی کلی ترکیب خودشان را حفظ کنند.

قابلیت بالای حفظ آب مشخصه کلیدی خاک عالی است، اما حتی بهترین خاک تنها قبل از اینکه رطوبت مازاد را زهکشی کند، می‌تواند آب را بسیار زیاد نگهدارد. در این فزونی، آب از طریق خاک به سمت پایین حرکت می‌کند، جریان آن، ذرات را می‌راند و مواد شیمیایی محلول را حل می‌کند، به ویژه فسفات و نیترات. کمبود نیتروژن منجر به رشد ضعیف گیاه خواهد شد، بنابراین شما می‌خواهید مطمئن شوید مقدار نیتروژنی را که به دلیل لیچینگ از دست داده می‌شود محدود می‌کنید.

چگونه لیچینگ خاک و هرز رفتن مواد مغذی محدود می‌شود؟

لیچینگ فرآیندی طبیعی است و تا زمانی که بارندگی بیش از حد نباشد، مواد آلی تجزیه شده دوباره کمبود مواد مغذی خاک تان را تکمیل کرد. به هر حال، راه هایی برای حداقل کردن لیچینگ وجود دارند به طوری که خاک تان سرشار از مواد مغذی می‌شود.

در طول بهار و تابستان به دلیل بارندگی کم و بخار بالا که در طول این فصول اتفاق می‌افتند، نیترات به آب‌های زیرزمینی نمی‌رسد. به هر حال، پس از برداشت محصول، بارندگی افزایش می‌یابد، آب باران و مواد مغذی محلول را که برمی دارد در طول مسیر به سمت آب‌های زیرزمینی هدایت می‌کند. رشد برداشت محصولات زراعی در خارج از فصل (برداشت) می‌تواند به جلوگیری از لیچینگ اضافی در طول این دوره زمانی کمک کند.

مهم است بیاد داشته باشید که افزودن نیتروژن و فسفر بیشتر، به روال کوددهی تان، می‌تواند قابلیت دسترسی مواد مغذی بیشتری را برای گیاهان فراهم کند، اما کودها نیز می‌توانند مقدار مواد شیمیایی محلول را که به آب‌های زیرزمینی ریخته می‌شوند، افزایش دهند. با محدود کردن لیچینگ، به طوری که به طور طبیعی اتفاق می‌افتد و مواد مغذی در منطقه ریشه حفظ می‌شوند، چه کاری می‌توان انجام داد؟ با تمرکز بر تقویت توانایی خاک تان برای حفظ مواد مغذی لازم به جای افزایش تعداد ذرات بالقوه که می‌توانند لیچینگ شوند.

بهینه سازی سلامت خاک برای حفظ مواد مغذی

مباشران زمین با ایجاد مواد آلی خاک می‌توانند به طور طبیعی مشخصات عملکردی که در خاک اتفاق می‌افتد و لیچینگ را محدود می‌کند، بهینه کند. تاکنون هنگامی که ما درباره روش‌های بهبود سطوح مواد آلی خاک (Soil Organic Matte - SOM) صحبت می‌کنیم، که مقدار پس مانده‌های گیاه و حیوان است، مواد ترکیب شده توسط موجودات زنده خاک که در خاک یافت می‌شوند، معمولا" بر کشاورزی بدون شخم و شیوه‌های محصول پوششی تمرکز می‌کنیم. کشاورزی بدون شخم یا کشاورزی بدون کشت و زرع، هنگامی است که کشاورز محصولات را سال به سال بدون به هم زدن خاک از طریق کشت و زرع می‌کارد. شیوه‌های کشاورزی بدون شخم می‌توانند به کاهش فرسایش کمک کنند، حفظ خاک مواد آلی را بهبود بخشند و به چرخه مواد مغذی آن کمک کنند. حفظ کربن در خاک به کاهش مقدار گازهای گلخانه ای منتشر شده در جو با نگهداشتن کربن "قفل شده" در خاک کمک می‌کند. کشاورزی محصول پوششی هنگامی است که یک پرورش دهنده، محصولی را برای محافظت خاک پس از برداشت بازده نقدی می‌کارد. محصولات پوششی به کاهش فرسایش کمک می‌کند و پس مانده آن‌ها منبع اضافی حاصلخیزی برای خاک می‌شود.

عالی است افزایش در هکتارها زمین کشاورزی آمریکایی را با استفاده از محصولات پوششی و شیوه‌های کشاورزی بدون شخم بینید. این یک گام در جهت درست برای محدود کردن لیچینگ است و به توسعه یک نظام غذایی قدرتمند که بتواند جمعیت در حال افزایش ما را سیر کند کمک خواهد کرد. به هر حال، در صورتی که بخواهیم منافع اضافی زیست محیطی و بهره وری ببریم، به ویژه با توجه به کاهش لیچینگ مواد مغذی، وقت آن است به راهبرد و ابزار سومی در حین تلاش برای بهبود سطوح اس اُ ام توجه کنیم – راهبردی که ثابت شده است و به لحاظ تجاری به طور گسترده در دسترس می‌شود : افزودن کربن آلی خاک (SOC).

یک شکل از اس اُ سی که متقاطع نامیده می‌شود، به عنوان کربن تثبیت شده در مواد زغالی نیز شناخته می‌شود و اغلب به عنوان بیوچار به خاک تحویل داده می‌شود. کربن متقاطع می‌تواند به خاک‌ها به عنوان اصلاح کننده برای بهبود ساختار خاک، کمک به نفوذ آب و حفظ و کارایی مواد مغذی با کمک به نگهداری مواد مغذی در ستون خاک اضافه شود.

ایجاد خاک‌های سالم تر با افزودن یک ماده کربن آلی خاک مانند محصول اصلاح خاک مبتنی بر بیوچار به طور کلی می‌تواند مزایای ملموس و فوری برای کشاورزان، پرورش دهندگان و جامعه فراهم کند. به ویژه، آزمایش‌های حوزه دانشگاه و طرف ثالث مستقل نشان داده اند که ترکیب بیوچار می‌تواند تاثیر مثبتی بر بازده محصول و کیفیت گیاه داشته باشد.

خاک سالم برای گیاهان باکیفیت و عملیات‌های پایدار

محدود کردن لیچینگ با بهینه سازی مشخصات عملکرد خاک فقط کیفیت بازده محصول تان را افزایش نمی‌دهد – آن شیوه‌های زراعت تان را پایدارتر و جامعه دوست می‌سازد. در صورتی که از کودها یا سموم دفع آفات مصنوعی استفاده می‌کنید، آب می‌تواند مواد شیمیایی مضر را از خاک زهکشی کند و آن‌ها را از طریق آب زیرزمینی انتقال دهد و به منابع نزدیک آب که توسط جامعه تان استفاده می‌شوند ببرد. هنگامی که نیترات به آب آشامیدنی مردم می‌رسد، خطرات سلامتی را که می‌تواند برای کودکان کشنده باشند به همراه دارد. همان طور که سطوح فسفات و نیتروژن در بدنه‌های آب به دلیل لیچینگ افزایش می‌یابد، آن‌ها به عنوان غذا برای جلبک‌ها استفاده می‌شوند که باعث رشد در زمین‌های کشت جلبک در سراسر دریاچه‌ها و رودخانه‌های جامعه تان می‌شود. سطوح بالای چنین جلبک هایی می‌تواند در تماس با آب خطرناک باشدو تهدیدهایی را برای زیست بوم ظریف در جامعه طبیعی تان به همراه دارد که برگرداندن آن دشوار است.