بیماری‌های شایع درختان هلو

درخت هلو نسبت به بیماری‌ها حساس است و شدت این حساسیت در شرایط بارانی و آب و هوای مرطوب افزایش می‌یابد. طول عمر درخت هلو زیاد نیست و معمولا بعد از ۱۰ تا ۱۵ سال باید جایگزین شوند. با این حال، طعم بی‌نظیر محصول درختانی که در آب و هوای ملایم مناسب رشد این درخت کاشته شده‌اند، به ارزش کاشت آن می‌افزاید و زحمات تولید محصول را جبران می‌کند. در ادامه، اطلاعاتی در مورد بیماری‌های شابع درخت هلو ارائه خواهد شد. در اکثر موارد، بهترین راه دفاع در مقابل بیماری‌های درخت هلو، استفاده از کودهای ارگانیک است. هنگام تهیه نهال، درختان هلویی را بخرید که با منطقه شما سازگار و در مقابل بیماری‌های موجود در آن منطقه مقاوم هستند. آن‌ها را در مقابل نور کامل آفتاب، در خاکی با کمی خاصیت شنی و با زهکش مناسب بکارید. هر ساله درخت را هرس کنید تا امکان نفوذ نور و تهویه آزادانه هوا فراهم شود. در نهایت، درختان هلو را به طور مرتب آبیاری کنید؛ زیرا استرس ناشی از خشکی بر میزان حساسیت آن‌ها به مشکلات می‌افزاید.

لکه غربالی باکتریایی (Bacterial Spot)

این بیماری توسط باکتری زانتوموناس کمپستریس (Xanthomonas campestris pv. Pruni) ایجاد می‌شود. کنترل این بیماری دشوار است، اما خوشبختانه، به ندرت کشنده است و فقط به زیبایی میوه هلو آسیب می‌رساند. اولین علائم قابل مشاهده این بیماری ظهور لکه‌های بنفش و مایل به سرخ روی برگ‌هاست. در برخی موارد، برگ‌ها زرد شده و می‌ریزند. با گسترش بیماری، لکه‌های قهوه‌ای کوچکی روی میوه‌ها پدید می‌آید که معمولا قابل جدا کردن است. میزان شیوع آن در درختان حساس بالا‌تر است. بنابراین، با آبیاری، هرس و کوددهی مناسب درختان هلوی خود را سالم نگه دارید.

پوسیدگی قهوه‌ای (Brown Rot)

بیماری پوسیدگی قهوه‌ای شایع‌ترین بیماری درختان هلوست که اکثر باغ‌داران آن را تجربه کرده‌اند. عامل ایجاد این بیماری قارچی به نام مونیلینا فروکتیکولا (Monilinia fructicola) است که نخست در فصل بهار شکوفه‌های درخت را آلوده می‌کند. لکه‌های قهوه‌ای روی گل‌برگ شکوفه‌ها ظاهر می‌شود و سرشاخه‌ها آفات را گسترش می‌دهند. اواخر بهار، رنگ میوه به رنگ قهوه‌ای تغییر می‌کند، پوسیده می‌شود و روی درخت می‌خشکد. هاگ‌های موجود در شکوفه‌ها، شاخه‌ها و میوه‌های آلوده در فضای باغ منتشر شده و سایر درختان را نیز آلوده می‌کنند. پوسیدگی قهوه‌ای جدی‌ترین بیماری در آب و هوای مرطوب به خصوص در فصل رسیدن میوه است. برای کنترل این بیماری باید همه گل‌ها و میوه‌های آلوده را به سرعت چید و از بین برد. همه میوه‌هایی که روی زمین افتاده را جمع کرد و دور انداخت. همچنین، باید از قارچ‌کش استفاده کرد. این قارچ‌کش باید همزمان با آغاز فرآیند رسیدن اولین میوه اسپری شود. اگر منتظر مشاهده علائم پوسیدگی بمانید، میزان موفقیت شما کاهش خواهد یافت. از کلیه دستورات به دقت پیروی کنید و قارچ‌کش را روی همه نقاط درخت بپاشید.

گال طوقه (Crown Gall)

این بیماری حاصل از خاک از باکتری به نام آگروباکتریوم تومفشنز (Agrobacterium tumefaciens) نشئت می‌گیرد. این باکتری در خاک زندگی می‌کند و گونه‌های مختلف گیاهان زینتی و خوراکی را آلوده می‌کند. اولین نشانه این بیماری رشد زائده‌های سفید یا سبزرنگ زیر خاک یا روی ریشه درخت است. وقتی زائده‌ها بزرگتر شدند، پخش می‌شوند و رنگ آن‌ها به قهوه‌ای یا سیاه تغییر می‌کند. این زائده‌ها در روند طبیعی انتقال مواد غذایی میان ریشه‌ها و درخت مداخله می‌کنند. هیچ درمانی برای گال طوقه وجود ندارد. با پیشرفت بیماری، مسیر انتقال مواد غذایی مسدود می‌شود و در نهایت درخت می‌خشکد. درختان سالم و عاری از بیماری بکارید. از کاشت درختان هلو در محلی که قبلا آلودگی گال طوقه وجود داشته است، اجتناب کنید. مراقب باشید در هنگام کاشت ساقه یا ریشه‌های درخت زخمی نشود، زیرا راه ورود گال طوقه به درخت همین زخم‌هاست.

گاموز (Gummosis)

گاموز که نام آن واقعا به درستی انتخاب شده است عامل تراوش صمغ و ایجاد گره‌ها یا زخم‌های صمغی روی پوست درختان است. حتی ممکن است متوجه ایجاد تاول‌های کوچک روی پوست درخت یا ایجاد برفک در انتهای آن شوید. با گذشت زمان، این بیماری که عامل آن قارچی به نام بوتریوسفریا دوتیدیا (Botryosphaeria dothidea) است، درخت را ضعیف کرده و در نهایت می‌خشکاند. بالاترین میزان شیوع این مشکل در میان درختان جوان و تحت استرس خشکی و کم آبی است. درختان را سالم نگه دارید و کلیه نواحی آلوده را هرس کنید. بین هرس هر دو درخت باید قیچی خود را با فرو بردن در محلولی با نسبت یک به ده از کلر و آب استرلیزه کنید.

لکه سیاه هلو (Peach Scab)

لکه سیاه هلو نیز مانند لکه غربالی باکتری عمدتا به زیبایی ظاهر میوه آسیب می‌رساند. این بیماری با اسپری قارچ‌کش قابل پیشگیری است، اما برای باغداران بهترین راه‌حل چشم‌پوشی از آسیب وارده به ظاهر میوه است. بیماری لکه سیاه هلو به برگ‌ها آسیبی نمی‌رساند. لکه‌ها قابل جدا شدن و میوه‌ها قابل خوردن هستند. بالاترین میزان شیوع این بیماری در درختان جوان دیدیه می‌شود. برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به این بیماری، از کاشت درختان هلو در نقاط کم ارتفاع اجتناب کنید. به جای استفاده از روش آبیاری بارانی با آب‌پاش‌های هوایی از شیلنگ‌های جاذب برای آبیاری استفاده کنید. بیشترین شیوع این بیماری در مناطقی با آب و هوای معتدل و پر باران دیده می‌شود.

راه‌کارهای پیشنهادی ما

ما برای بیماری‌های شایع درخت هلو، راه‌کارهای موثری داریم. این راه‌کارها بر منبای بررسی علل و دلایل بروز این بیماری‌ها مانند منشاء باکتریایی، ویروسی و یا کمبود مواد مغذی (ماکرو و میکرو) ارائه می‌شوند. همچنین راه‌کارهای ما با استفاده از کودهای ارگانیک NPK و مواد ریزمغذی ارگانیک و برنامه عملی هستند. اگر با هرکدام از مشکلات و بیماری‌هایی که در بالا ذکر شد و یا هر بیماری و مشکل دیگری در درختان هلو مواجه هستید می‌توانید با مشاوران ما تماس بگیرید. همچنین می‌توانید سوالات خود در این زمینه را از طریق فرم ارسال دیدگاه زیر برای ما ارسال کنید.