روش‌های کاشت دانه و بذرها

همه‌ی دانه‌ها به‌محض قرار گرفتن در خاک، آماده‌ی جوانه زدن نیستند. برخی از دانه‌ها که پوست سفتی دارند نیاز دارند تحریک شوند و برخی هم برای پایان دادن به خفتگی به تغییر دمایی احتیاج دارند. خراش دهی (شکستن پوسته‌ی سخت خارجی) و لایه‌ نهش (فریب دادن دانه تا فکر کند زمستان است) دو روش ساده‌ای هستند که هنگام شروع کاشت دانه، شمارا از ناامیدی نجات می‌دهند.

لایه‌ نهش و خراش دهی در طبیعت

لایه‌ نهش و خراش دهی به‌طور طبیعی زمانی اتفاق می‌افتد که بذرها در طول زمستان در فضای بازبمانند.

بعضی از دانه‌ها مانند گل شیپوری و نیلوفر آبی دارای پوسته‌ی بیرونی بسیار سختی هستند و اجازه عبور آب را نمی‌دهند. به این روش می‌توان دانه را در پاییز و زمستان غیرفعال نگه داشت تا اینکه شرایط رشد بهتر شود.

همچنین حیوانات با خوردن دانه‌های سخت و هضم آن‌ها می‌توانند بذر را خراش دهند. دانه‌های توت‌فرنگی به این طریق می‌توانند به حیاط شما راه پیدا کنند.

راه دیگر برای شکستن دانه‌های سخت این است که در طول سرمای زمستان در فضای باز قرار بگیرند. انجماد و یخ‌زدایی مداوم برای شکستن پوست آن‌ها کافی است. این فرآیند به‌طورکلی لایه‌ نهش یا لایه نهش سرد گفته می‌شود. بعضی از دانه‌ها در برابر هوای سرد زمستان به‌اندازه کافی مقاوم نیستند، اما بسیاری از گیاهان چندساله از این طریق شروع به رشد می‌کنند.

نحوی لایه نهش دانه‌ها

لایه نهش وسیله‌ای برای شبیه‌سازی سرمایش و گرمایش است که دانه‌هایی که در زمستان در فضای باز در اقلیم بومی خود می‌مانند، می‌توانند تحمل کنند.

بعضی از دانه‌ها خفته می‌مانند تا این‌که در یک‌زمان مشخص در هوای سرد یا گرم و شرایط مرطوب تحریک شوند. اگر دانه‌ها در طول زمستان در خارج از منزل یا در یک قاب سرد بمانند، این روند به‌طور طبیعی اتفاق خواهد افتاد. باغداران می‌توانند با تقلید از شرایط موردنیاز در فضای سرپوشیده، خفتگی این دانه‌ها را متوقف کنند.

برای لایه‌ نهش دانه‌ها، آن‌ها را در مقداری کود گیاهی مرطوب، ماسه یا حوله کاغذی و در ظرف دربسته یا کیسه‌ی پلاستیکی مهروموم‌شده قرار دهید. برای لایه نهش سرد، ظرف را در یخچال قرار دهید. برای لایه نهش گرم، آن را درجایی نگهداری کنید که درجه حرارت بین ۲۰ تا ۲۹ درجه‌ی سانتی‌گراد باقی بماند.

مدت‌زمان لازم برای لایه نهش بستگی به نوع دانه دارد. هرچند وقت یک‌بار بررسی کنید تا مطمئن شوید که هنوز کمی رطوبت در ظرف وجود دارد.

انتخاب دانه‌ها برای لایه نهش

دانه‌هایی که مستعد لایه‌ نهش هستند، چندساله هستند. لایه‌ نهش روشی برای زنده ماندن دانه‌ها در زمستان و جوانه زدن در شرایط مطلوب است که شامل بسیاری از درختان و درختچه‌ها با گل‌های چندساله مانند سیب می‌شود.

بعضی از دانه‌ها هم به لایه نهش و هم خراش دهی نیاز دارند. لازم است قبل از نفوذ آب پوسته بیرونی آن‌ها باز شود.

نحوه‌ی خراش دهی دانه‌ها

باغبانان می‌توانند با مالش آرام دانه‌ها با یک‌چیز زبر، مانند کاغذ سنباده یا سوهان یا با شکاف سطحی روی پوسته توسط چاقو، دانه‌ها را خراش دهند. در انجام این کار باید مراقب باشید.

فقط باید پوسته را بشکنید، به بذر داخل یا انگشتان خود آسیب نرسانید. این کار را به‌آرامی انجام دهید. پوشش برخی دانه‌ها به‌سختی می‌شکنند، بسیاری از باغداران نمی‌توانند بدون خرد کردن کل دانه، آن‌ها را خراش دهند.

انتخاب دانه‌ها برای خراش دادن

دانه‌های بزرگ و سفت مانند گل شیپوری، مه گل، لادن و لوبیای سنبل بنفش به‌احتمال‌زیاد مناسب خراش دهی هستند. اگرچه لوبیاهای خوراکی دانه‌های بزرگی هستند، اما نیازی به خراش دهی ندارند.