چه موقع باید درختان خود را در پاییز آبیاری کنید؟

آنچه اهمیت دارد این نیست که آیا شما باید درختان را در پاییز آبیاری کنید یا خیر. مسئله پیچیده‌تر از آن است. ما باید زمان مناسب در فصل پاییز را برای آبیاری مشخص کنیم. بگذارید با جزئیات بیشتری بررسی کنیم تا ببینیم چه زمانی باید این کار را انجام دهیم و چه زمانی این کار را انجام ندهیم.

چه موقع آبیاری کنیم

• آبیاری درختان، هم درختان همیشه‌سبز و هم درختان برگ‌ریز را از اوایل پاییز متوقف کنید تا زمانی که‌برگ‌های درختان برگ‌ریز بریزد (این تغییر چشمگیر در درختان برگ‌ریز به‌عنوان یک نشانه‌ی مفید تلقی می‌شود، چون همتایان همیشه‌سبز آن‌ها، نسبتاً تغییری نکرده‌اند و راهنمایی چندانی دراین‌باره نمی‌کنند). این توقف در آبیاری هم به درختان همیشه‌سبز وهم درختان برگ‌ریز اجازه می‌دهد تا وارد مرحله انتقال شوند و بی‌شباهت به «مقاوم شدن» گیاهان گلخانه‌ای در بهار نیست. آنچه در اینجا سعی دارید از آن جلوگیری کنید رشد شاخه‌های جدید است که در برابر سرمای زمستان مقاوم نخواهند بود. اگر هوا در منطقه‌ی زندگی شما ناگهان هوا سرد می‌شود، احتمالاً چنین شاخه‌های غیر مقاومی آسیب می‌بینند.

• در اواخر پاییز، پس از ریختن برگ‌های درختان برگ‌ریز، هم درختان همیشه‌سبز و هم برگ‌ریز را عمیقاً آبیاری کنید. این کار باید قبل از یخ زدن زمین انجام شود. اگر بخواهید تا پس از یخ زدن زمین صبر کنید، خاک کاملاً یخ‌زده به‌عنوان مانعی برای آبیاری عمل می‌کند. این خاک یخ‌زده به‌عنوان یک مانع، از فرورفت به‌موقع آب به مناطق ریشه‌ی درختان جلوگیری می‌کند.

نمونه‌هایی از درختان همیشه‌سبز و برگ‌ریز

موارد زیر نمونه‌هایی از درختان برگ‌ریز است:

• درخت توس (غان)
• راش
• درخت سرخک
• افرا ژاپنی
• افرا قرمز
• درختان همیشه‌سبز به دودسته‌ی مختلف تقسیم می‌شوند:
• درختانی که‌برگ‌های سوزنی مانند، برگ‌های درفش مانند یا دسته‌ای مسطح از برگ‌های فلس مانند دارند.
• درختانی که‌برگ‌هایی دارند که بیشتر شبیه برگ درختان «معمولی» (برگ‌ریز) است.

برای آبیاری درختان در پاییز، می‌توان به هر دو نوع این درختان همیشه‌سبز یک‌جور آب داد. در شمال، نمونه‌های خیلی بیشتری از گروه اول وجود دارد. شاید نماینده گروه دوم که برای علاقه‌مندان به معماری محوطه‌سازی بیشتر شناخته‌شده است، درخت راج آمریکایی باشد. نمونه‌هایی از گروه اول عبارت‌اند از:

• صنوبر آبی کلرادو
• صنوبر (شوکران) کانادایی
• صنوبر آلبرتا کوتاه و کم‌رشد
• کاج سفید شرقی
• کاج خمره‌ای زمردین
• سرو هینوکی
• سرو لیلاند

اندازه‌گیری آب

شما نه‌تنها می‌دانید چرا و نه می‌دانید چه زمانی باید درختان را در پاییز آبیاری کنید؛ اما به تعبیری، این قسمت راحت قضیه است. مسئله‌ی میزان آبیاری درختان سخت‌تر است، زیرا مستلزم اندازه‌گیری است.

همچنین توجه داشته باشید که بیش از یک روش برای اندازه‌گیری میزان صحیح آب تأمینی وجود دارد. برخی افراد ترجیح می‌دهند با تعداد گالن، آب موردنیاز اندازه‌گیری کنند؛ اما این مقاله راهنمای متفاوتی را برای شما ارائه می‌کند، زیرا به‌عنوان ابزاری آموزشی برای محل دقیق آبیاری درختان نیز به کار می‌رود.

آبیاری را در محدوده‌ی «دریپ لاین» انجام دهید

شما باید درختان خود را در نقاطی که درختكاران دریپ لاین یا خط تراوش می‌نامند، آبیاری كنید. این خط تراوش چیست؟ زیر درخت خود بایستید و به داخل سایبان آن نگاه کنید. طوری حرکت کنید که مستقیماً زیر لبه‌های خارجی آن سایبان قرار بگیرید. اکنون روی بخشی از دایره ایستاده‌اید که خط تراوش را تشکیل می‌دهد.

بیشتر آبی که ریشه درختتان از زمین می‌کشد از این ناحیه و از ناحیه‌ای بیرون از آن (دورتر از درخت) بیرون می‌آید. به‌عبارت‌دیگر، افرادی که درخت را درست در نزدیکی تنه آن آبیاری می‌کنند، یک‌سو تفاهم اساسی در مورد چگونگی برداشت آب توسط ریشه‌ی درخت‌دارند. ریشه‌های کوچک‌تر و به‌اصطلاح ریشه‌های تغذیه‌کننده، ریشه‌هایی هستند که بیشترین مقدار آب را از خاک بیرون می‌کشند و این ریشه‌های تغذیه‌کننده تمایل دارند از خط تراوش خارج شوند.

خاک مرطوب ایجاد کنید

در پاییز (در هر زمان از سال) چه مقدار آب باید به این منطقه‌ی تراوش بدهید؟ ریشه‌های تغذیه‌کننده‌ی مهم عمدتاً بالاتر از عمق ۳۰ سانتی‌متر خاک قرار دارند؛ بنابراین هدف شما از آبیاری یک درخت، مرطوب کردن ۳۰ سانتی‌متر بالایی خاک در منطقه‌ی خط تراوش است. توجه داشته باشید که شما می‌خواهید درنهایت خاک مرطوب باشد، نه خیلی خیس (بله چیزی به‌عنوان آبیاری بیش‌ازحد درخت هم وجود دارد). این دستورالعمل آبیاری تا عمق ۳۰ سانتی‌متر مفیدتر از صحبت کردن در مورداندازه‌گیری آب با لیتر است زیرا مقدار لیتر موردنیاز به عواملی ازجمله میزان نگهداری آب توسط خاک بستگی دارد.

شاید از خودتان بپرسید، چطور می‌توانم تشخیص دهم که آیا توانسته‌ام خاک را تا عمق ۳۰ سانتی‌متر مرطوب کنم؟ خوب، ابزاری وجود دارد که به‌طور خاص برای کمک به شما در انجام چنین آزمایش‌هایی طراحی‌شده‌اند. این ابزار در درجه اول از یک میله فلزی تشکیل‌شده است. نکته‌ی اصلی این میله‌ی فلزی این است که پس از آبیاری درخت خود، میله را تا آنجا که می‌توانید به درون خاک فشار دهید.

شناسایی خاک مرطوب

نفوذپذیری خاک مرطوب از خاک خشک راحت‌تر است، بنابراین میله باید به‌راحتی در سرتاسر هر خاکی که به‌اندازه کافی آبیاری شده است به پایین بلغزد. اگر می‌توانید میله را تا عمق ۳۰ سانتی‌متری به پایین فشار دهید اما بعد با مانعی مواجه می‌شوید (این مانع دلالت بر خشک بودن خاک دارد)، احتمالاً به هدف خود برای آبیاری درخت تا عمق صحیح رسیده‌اید. آبی که به پایین‌تر از این عمق نفوذ کند بدون استفاده می‌ماند و بنابراین هدر می‌رود.