بسترهای رشد متداول و ویژگی‌های آنها

مناسب برای کاربرد بسیار مهم است. گزینه های مختلفی برای رشد بستر وجود دارد. بهترین عملکرد بستگی به سیستم مورد استفاده، انواع گیاهان رشد یافته و تا حدودی ترجیحات شخصی دارد.

بستر در حال رشد به دلایل زیر حیاتی است.

1. به عنوان یک مخزن برای رطوبت و مواد مغذی در اطراف ریشه گیاهان عمل می کند و مواد مغذی را در محلول برای جذب و استفاده نگه می دارد.
2. فضای منافذ اطراف ریشه برای اکسیژن ایجاد می کند و به آنها اجازه تنفس می دهد.
3. ریشه ها را لنگر می اندازد و از گیاهان حمایت می کند.

پیت ماس

پیت ماس در بخش عمده قرن گذشته در صنعت باغبانی استفاده شده است و به عنوان یک بستر در سیستم های کشت هیدروپونیک محبوب است. در اثر پوسیدگی مواد گیاهی شکل می گیرد و متعاقباً در مناطق با زهکشی ضعیف مانند باتلاق ها یا مرداب ها تجمع می یابد.

ذغال سنگ نارس در زمین های ذغال سنگ نارس نیمکره شمالی - مناطق باتلاقی و مرطوب حاوی خاک هایی با زهکشی کند تشکیل می شود. با از بین رفتن پوشش گیاهی، دمای پایین تر و نرخ اکسیژن پایین، تجزیه باکتری ها را کند می کند و باعث می شود که پوشش گیاهی تا حدی پوسیده در لایه ها جمع شود. این سرعت تجزیه آهسته منجر به تشکیل مواد فیبری متراکم و همگن می شود که به عنوان ذغال سنگ نارس شناخته می شود.

پیت ماس یک نوع پیت خاص است که درصد بالایی از خزه های اسفاگنوم در لایه های رویشی دارد.

مزایا: سبک، استریل، 10 تا 20 برابر وزن خود در آب نگه می دارد، فشرده نمی شود، آزادانه تخلیه می شود، خاصیت قارچ کشی را نشان می دهد.

معایب: pH پایین نیاز به تنظیم قبل از استفاده دارد، مواد آلی پوسیده می تواند باعث ناپایداری شیمیایی در سیستم های هیدروپونیک شود.

بهتر است به عنوان یک محیط هیدروپونیک اولیه و در باغبانی ظروف برای شروع بذر، تکثیر قلمه ها یا به عنوان جزئی از مخلوط گلدان استفاده شود.

نارگیل

نارگیل یک ماده تجدید پذیر شبیه پیت ماس است. از الیاف قهوه ای و سفید بین پوشش بیرونی و پوسته دانه نارگیل ساخته شده است. برای ایجاد نارگیل، پوسته ها در آب خیس می شوند تا نرم شوند و الیاف آن جدا شوند. سپس الیاف خشک شده و به صورت عدل در می آیند.

بسته به فرآیند تولید، محصول نهایی از نظر اندازه و شکل متفاوت است و هر نوع کاربرد خاصی دارد.

• مغز نارگیل: شبیه ترین پیت ماس، مغز کوکو شبیه پوسته نارگیل ریز آسیاب شده است. ذرات ریز معمولاً به عنوان یک عنصر در خاک گلدان یا به عنوان تهویه کننده خاک استفاده می شود. قبل از استفاده کهنه می شود و برای جلوگیری از ترشح نمک به خوبی شسته می شود. استفاده از آن به عنوان تنها بستر رشد توصیه نمی شود زیرا آب زیادی را در خود نگه می دارد.

• فیبر: پس از خشک شدن کامل، الیاف بلند بدون پردازش بیشتر از پوسته جدا می شوند. الیاف فرآوری نشده مانند کوکوی فرآوری شده احتباس آب بالایی ندارند اما همچنان به افزایش زهکشی و تخلخل مخلوط گلدان کمک می کنند. الیاف بلند اغلب به شکل آسترهایی هستند که برای آویزان کردن سبدها یا ظروف استفاده می شوند.

• چیپس: بین مغز کوکو و الیاف فرآوری نشده، تراشه‌ها وجود دارد - تکه‌هایی به اندازه‌ای بزرگ که می‌توانند حفره‌های هوا در محیط رشد یا خاک ایجاد کنند و به حفظ رطوبت کمک کنند. آنها از نظر عملکرد مشابه گلوله های رسی قابل گسترش هستند اما یک محصول طبیعی هستند.

مزایا: در برابر تراکم و تجزیه مقاومت می کند، PH نزدیک به خنثی است، رشد باکتری های مفید را به دلیل لیگنین ها، غنی از هورمون ها و محرک های زیستی، تقویت می کند.

معایب: مشخصات کم مواد مغذی، ظرفیت تبادل کاتیونی بالا ممکن است مواد مغذی را به هم متصل کند، محصولات با کیفیت پایین دارای نمک بالایی هستند.

بهتر است به عنوان یک محیط هیدروپونیک اولیه و در باغبانی ظروف برای شروع بذر، تکثیر قلمه ها یا به عنوان جزئی از مخلوط گلدان استفاده شود.

پرلیت

پرلیت یک محصول مبتنی بر سیلیس است که از ابسیدین آتشفشانی سرچشمه می گیرد. سنگ خاکستری یا سیاه استخراج می شود، خرد می شود تا قطعات کوچکی ایجاد شود و سپس تا دمای بسیار بالا گرم می شود. در نتیجه، رطوبت داخلی صفحات نازک را تبخیر کرده و منبسط می کند تا ذرات درازی با ساختاری آکاردئونی مانند در طول فرآیند ایجاد کند. ورمیکولیت منبسط شده حاصل طلایی قهوه ای است و بر اساس اندازه ذرات درجه بندی می شود.

محصول به دست آمده یک ماده سبک و هوادار است که باعث افزایش هوادهی و زهکشی می شود. از نظر شیمیایی، ترکیب تقریباً هفتاد تا هفتاد و پنج سیلیس کامل یا دی اکسید سیلیکون است. درصد باقیمانده ترکیبی از اکسید آلومینیوم، اکسیدهای سدیم و مواد معدنی مانند پتاسیم، کلسیم، منیزیم و آهن است.

پس از فرآیند گرمایش، پرلیت باغبانی بر اساس اندازه ذرات آن درجه بندی می شود.

• پرلیت فوق درشت (1/4 اینچ - 3/32 اینچ) دارای 19٪ ظرفیت نگهداری آب است. اندازه ذرات بزرگ به بهترین وجه تخلخل را برای بهبود زهکشی و هوادهی افزایش می دهد. با این حال، به دلیل قطر آن به اندازه سایزهای دیگر محبوب نیست.
• پرلیت درشت (3/16 اینچ - 3/64 اینچ) دارای 34 درصد ظرفیت نگهداری آب است. تعادل خوبی بین ظرفیت نگهداری آب و زهکشی است. این گرید به عنوان تنها محیط برای گیاهانی که بسترهایی با زهکشی سریع را ترجیح می دهند (ساکولنت ها، ارکیده ها و غیره) بهترین عملکرد را دارد.
• پرلیت درجه متوسط (1/8 اینچ – 1/32 اینچ) دارای ظرفیت نگهداری آب 46 درصد است. بهتر است از آن به تنهایی به عنوان محیط رشد گیاهان گلدانی یا به عنوان یک ماده در مخلوط گلدان استفاده شود.
• پرلیت درجه ریز (1/16 اینچ – 1/128 اینچ) دارای ظرفیت نگهداری آب 52 درصد است. برای شروع بذر و ریشه زایی قلمه های تکثیر بهتر عمل می کند.

مزایا: PH خنثی، تجزیه نمی شود، غیر سمی، ارزان است.

معایب: منبع تجدید ناپذیر، گرد و غبار محرک است، ظرفیت نگهداری آب بسیار کم است.

بهترین استفاده به عنوان یک محیط اولیه در سیستم های هیدروپونیک قطره ای یا سطلی. به عنوان یک محیط اولیه در باغبانی ظروف برای شروع بذر و قلمه زدن و رشد ساکولنت ها یا ارکیده ها. همچنین به عنوان یک ماده در مخلوط گلدان استفاده می شود.

ورمیکولیت

مشابه پرلیت، ورمیکولیت از گرم کردن بیوتیت یا فلوگوپیت، دو نوع سنگ فیلوسیلیکات، تشکیل می‌شود. این سنگ ها حاوی سطوح بالایی از اکسید سیلیکون، اکسید منیزیم و اکسید آلومینیوم هستند. این ذرات در لایه‌هایی از صفحات نازک قرار گرفته‌اند که از نظر ظاهری شبیه میکا هستند.

پس از استخراج، سنگ معدن ها از سایر مواد معدنی جدا شده و در فرآیندی به نام لایه برداری فوق گرم می شوند. در طول فرآیند، رطوبت داخلی تبخیر شده و صفحات نازک را منبسط می کند تا ذرات درازی با ساختاری آکاردئونی مانند ایجاد کند. ورمیکولیت منبسط شده به رنگ قهوه ای طلایی است و بر اساس اندازه ذرات درجه بندی می شود.

مزایا: استریل، PH نزدیک به خنثی، تجزیه نشدن، ظرفیت نگهداری آب بالا.

معایب: منبع تجدید ناپذیر، واکنش های قلیایی را برای افزایش pH در ناحیه ریشه تقویت می کند، احتباس آب زیاد می تواند شرایط بی هوازی ایجاد کند.

بهترین استفاده در باغبانی ظروف، چه به عنوان یک ماده در مخلوط های گلدانی یا یک محیط اولیه برای شروع بذر و ریشه زایی قلمه ها. اغلب برای استفاده در هیدروپونیک با پرلیت مخلوط می شود.

سنگریزه های رسی منبسط شده

سنگریزه‌های رس منبسط شده، که معمولاً به عنوان LECA (دانه‌های خاک رس منبسط شده سبک) شناخته می‌شوند، یک محصول تولیدی است که برای افزایش فضای منافذ بزرگ در ناحیه ریشه استفاده می‌شود. خاک رس تا دمای 2000 درجه سانتیگراد در یک کوره دوار گرم می شود و در نتیجه سنگریزه های گرد به اندازه مرمر پر از حباب های هوا می شود.

سنگریزه های رسی در بسیاری از سیستم های هیدروپونیک و برای رشد گیاهان مختلف استفاده می شود. فضای منافذ بزرگ بین ریشه ها اکسیژن رسانی را بهبود می بخشد و امکان برنامه ریزی بیشتر آبیاری را فراهم می کند. گیاهان سیستم ریشه ای سالم و قوی دارند و به سرعت رشد می کنند.

مزایا: تجزیه نمی شود، آب و مواد مغذی را نگه می دارد، PH خنثی، فضای منافذ بزرگ زهکشی و هوادهی را بهبود می بخشد.

معایب: برای از بین بردن گرد و غبار قبل از استفاده باید شسته و خیسانده شود، بسیار سنگین تر از سایر بسترها، حمل و نقل گران است، به سرعت خشک می شود.

بهترین استفاده در هیدروپونیک است اما در باغبانی ظروف برای ساکولنت ها و ارکیده ها محبوبیت پیدا می کند.

مکعب های پشم سنگ

مکعب های پشم سنگ از چرخاندن سنگ بازالت ذوب شده به صورت تشک های متراکم از الیاف دراز و در هم تنیده تشکیل می شوند. ساختار به دست آمده بی اثر است و برای حفظ مقدار بیشتری از رطوبت و اکسیژن کاملاً مناسب است.

پشم سنگ یک محیط محبوب است که در سیستم‌های کشت هیدروپونیک استفاده می‌شود، زیرا در تمام مراحل رشد گیاه، از شروع بذر تا برداشت، کار می‌کند.

مزایا: از نظر شیمیایی بی اثر، استریل، ظرفیت نگهداری آب بالا، قابل استفاده مجدد.

معایب: فیبرها به عنوان محرک پوست و چشم شناخته می شوند، pH قبل از استفاده باید تنظیم شود، کربن کمی برای جمعیت های میکروبی است.

بهترین استفاده برای هیدروپونیک، در درجه اول برای جوانه زدن بذرها و قلمه های ریشه.

خاک گلدان

همچنین به عنوان مخلوط گلدان شناخته می شود، خاک گلدان ترکیبی "بدون خاک" از اجزای مورد استفاده به عنوان بستر رشد در گلخانه ها و باغبانی ظروف است. فرمول دقیق بسته به گیاهان مورد نظر متفاوت است، اما معمولاً حاوی مخلوطی از پیت ماس یا نارگیل، مواد آلی (کمپوست، پوست درخت کاج و غیره)، پرلیت و ورمیکولیت است.

مزایا: ارزان، مقاوم در برابر تراکم، سبک وزن، به طور گسترده در دسترس، مواد مغذی خوب و احتباس آب.

معایب: کار با آن کثیف است، ممکن است برای عملیات کشت ارگانیک مناسب نباشد.

بهترین استفاده برای باغبانی کانتینری

بقایای چوب

بقایای چوب مانند خاک اره و تراشه های چوب به دلیل در دسترس بودن بالا و هزینه کم، اغلب برای محیط کشت استفاده می شوند. آنها ویژگی های مشابهی با پیت ماس دارند، اما به عنوان محصول جانبی صنعت چوب، یک ماده پایدار و تجدید پذیر در نظر گرفته می شوند.

مزایا: منابع تجدیدپذیر، ارزان، حفظ آب خوب.

معایب: در طول زمان تجزیه می شود، ممکن است حاوی آفات یا مواد شیمیایی باشد، ممکن است نیتروژن را ببندد، خاک اره به سرعت در سیستم های هیدروپونیک فشرده می شود.