آیا می‌توان از تفاله قهوه به عنوان کود استفاده کرد؟

باغبانان بسیاری از منابع فراوان و رایگان قهوه بهره می‌برند و تفاله‌های قهوه را به عنوان ماده‌ای برای اصلاح و تقویت خاک یا افزودن به کمپوست خود جمع می‌کنند. ادعاهای خوب و بد زیادی درباره تفاله‌های قهوه وجود دارد. ما در این مقاله خواهیم گفت که آیا این تفاله‌های مانده برای خاک مفیدند، آیا استفاده از آن‌ها خطری برای خاک ندارد و بهترین روش استفاده از آن‌ها در باغ چیست؟

آیا دانه‌های قهوه منبع خوبی برای نیتروژن‌اند؟

درختان قهوه درختچه یا درختانی کوچک، گرمسیری، همیشه سبز، با عمری طولانی و پهن‌برگ هستند که به تیره روناسیان (قهوه یا روناس) تعلق دارند. دو گونه از این درختان برای تولید قهوه استفاده می‌شوند؛ قهوه عربیکا که تقریبا ۷۵ درصد از تولید کل قهوه جهان را تشکیل می‌دهند و قهوه روبوستا که تولید آن سخت‌تر است و حدودا ۲۳ الی ۲۴ درصد را از آن خود کرده‌اند.

این درختان/درختچه‌ها میوه‌ای قرمز، کوچک و گرد معروف به انواع توت‌های قهوه را تولید می‌کنند که معمولاً حاوی دو دانه لوبیای قهوه است که برای تولید قهوه استخراج و پردازش می‌شوند.

از آنجا که دانه‌های قهوه به‌صورت هسته‌اند، آن‌ها حاوی مقادیر زیادی پروتئین غنی از نیتروژن برای جوانه‌زنی بذر و رشد گیاه هستند. به همین ترتیب، تفاله‌های قهوه از حدود 10٪ پروتئین تشکیل شده است که مقدار نسبتاً بالایی به شمار می‌آید. این امر باعث می‌شود آن‌ها منبعی غنی از نیتروژن برای باغ باشند و دقیقاً فایده‌ای مانند کودها داشته باشند.

محتوای نیتروژن تفاله قهوه در مقایسه با کودها

میزان نیتروژن تفاله‌های قهوه برای ما باغبانان بسیار مهم است، زیرا نیتروژن، فسفر و پتاسیم سه ماده غذایی اصلی هستند که گیاهان برای رشد خود بیشترین نیاز را به آن‌ها دارند. گیاهان به‌طور خاص از نیتروژن برای سبز ماندن، پربرگ شدن و رشد بیشتر استفاده می‌کنند.

مقایسه محتوای نیتروژن قهوه با کودهای حیوانی

• به‌طور کلی، از نظر وزن، تفاله‌های قهوه حاوی حدود 2٪ نیتروژن هستند، اگرچه این آمار می‌تواند در تفاله‌های مختلف آماری متفاوت باشد و برخی از تفاله‌های قهوه ممکن است حاوی نیتروژنی کمی بیشتر یا کمتر هم باشند.
• حتی اگر میزان نیتروژن در کودهای حیوانی متغیر باشد؛ باز هم کودهای گاوی، گوسفندی و اسبی حاوی مقادیر متوسطی از ​​نیتروژن هستند، به‌طور معمول 1.5٪ تا 2.5٪ از وزن آن‌ها را نیتروژن تشکیل می‌دهد که کاملاً شبیه قهوه است.
• کودهای مرغی در مقایسه با سایر کودهای حیوانات در مقادیر نسبتاً زیادی یافت می‌شود و به‌طور معمول، حاوی وزنی حدود 2.5 تا 4٪ نیتروژن یا شاید بیشتر است.

شکل نیتروژن در تفاله‌های قهوه

قبلاً ذکر کردیم که لوبیای قهوه هسته‌هایی هستند که حاوی مقادیر زیادی پروتئین غنی از نیتروژن هستند. پروتئین‌ها مواد پیچیده‌ای هستند که در تمام موجودات زنده وجود دارند و از اسیدهای آمینه‌ای تشکیل شده‌اند که در زنجیره‌های طولانی به هم وصل می‌شوند. این اسیدهای آمینه ترکیبات آلی (حاوی کربن) هستند، به این معنی که نیتروژن موجود در قهوه به شکل آلی محدود است، که باید به شکل غیرارگانیک تقسیم شود تا برای استفاده گیاهان در دسترس باشد.

نحوه استفاده از تفاله‌های قهوه به عنوان کود

تفاله‌های قهوه ماده‌ای است که از گیاهان گرفته شده و بنابراین نوعی ماده آلی است که می‌توان آن را برای تهیه مواد مغذی اضافی و افزودن آن به خاک کمپوست کرد. هنگامی که مواد آلی مانند مواد گیاهی را به خاک اضافه می‌کنیم، میکروارگانیسم‌های موجود در خاک از نیتروژن موجود در خاک برای تجزیه آن‌ها و رها کردن مواد مغذی‌شان به داخل خاک استفاده می‌کنند. این پدیده به عنوان ته‌نشینی نیتروژنی شناخته و به کاهش موقتی نیتروژن موجود در خاک منجر و باعث می‌شود تا مقادیر کمتری از آن در دسترس گیاهان باشد.

هنگامی که ته‌نشینی نیتروژنی اتفاق می‌افتد، اگر نیتروژن خاکی کافی وجود نداشته باشد، شاید گیاهان دچار کمبود نیتروژن شوند که به شکل زردی یکنواخت برگ‌های گیاهی ظاهر می‌شود و منجر به کند شدن رشد و نموی گیاه می‌شود. کمبود نیتروژن ممکن است تا زمان تکمیل روند تجزیه ادامه یابد که پس از آن دوباره نیتروژن در دسترس گیاهان قرار می‌گیرد.

چگونه می‌توانیم از کمبود موقتی نیتروژن به دلیل ته‌نشینی نیتروژن جلوگیری کنیم؟

• کود را به همراه تفاله قهوه به خاک اضافه کنید – می‌توانیم با اضافه کردن مقداری کود به داخل خاک به همراه قهوه، تأثیر ته‌نشینی نیتروژن را در باغ کاهش دهیم. کودها سرشار از نیتروژن هستند و نیتروژن موردنیاز برای تجزیه تفاله‌های قهوه را برای میکروارگانیسم‌های خاک فراهم می‌کنند و آن‌ها در ادامه، نیتروژن خود را در خاک آزاد می‌کنند.
• به تأخیر انداختن کاشت – هنگام استفاده از قهوه برای تقویت خاک، زمان کافی را برای تجزیه و رها کردن مواد مغذی آن در خاک قبل از کاشت محصولات زراعی که فیدرهای سنگینی هستند که به نیتروژن بالایی نیاز دارند، در نظر بگیرید.

کمپوست تفاله‌های قهوه

ما می‌توانیم قبل از استفاده از آن‌ها به عنوان کود، ابتدا قهوه را کمپوست کنیم. فرآیند کمپوست مواد آلی را برای رهاسازی مواد مغذی آن‌ها تجزیه می‌کند و می‌تواند در هنگام ترکیب کود کمپوست با خاک، موجودی مواد مغذی برای گیاهان را تقویت کند.

نسبت کربن به نیتروژن در تفاله قهوه

در کلیه کمپوست‌ها، نسبت ایده‌آل کربن به نیتروژن (C:N) در مواد کمپوست باید حدود 25 الی 30 به 1 باشد، این بدان معنی است که 25 تا 30 قسمت کربن در برابر یک قسمت نیتروژن از نظر وزن. این امر به این دلیل است که باکتری‌های کمپوست‌کننده مسئول برای ساخت بدن خود در زمان رشد، تولیدمثل و تکثیر به این نسبت از مواد مغذی نیاز دارند.

نسبت کربن به نیتروژن تفاله‌های قهوه به‌طور معمول در حدود 20:1 است که نزدیک به نسبت ایده‌آل برای کمپوست است. تفاله‌های قهوه یک ماده «سبز» با حجم نسبتاً زیادی از نیتروژن محسوب می‌شوند و همین آن‌ها را به مواد افزودنی ارزشمندی برای گلدان‌های کمپوست تبدیل می‌کند تا حجم «قهوه‌ای‌های» خشک و غنی از کربن مانند برگ‌های خشک، نی یا تراشه‌های چوبی را متعادل کنند.

تفاله‌های قهوه یک ماده کمپوست عالی هستند؛ زیرا بیشتر لوبیای قهوه را به‌غیر از قسمت‌هایی که در فرآیند تهیه قهوه در آب استخراج می‌شوند، حفظ می‌کنند. کلیه ترکیباتی که محلول در آب نیستند، مانند روغن، لیپیدها، تری‌گلیسیریدها و اسیدهای چرب در تفاله‌های قهوه به همراه سلولز و قندهای هضم‌ناشدنی باقی می‌مانند.

آیا تفاله‌های قهوه خاک را اسیدی می‌کند؟

افسانه‌های زیادی درباره استفاده از تفاله‌های قهوه وجود دارد که با استفاده از علم خیلی راحت می‌توانیم خط بطلانی روی آن‌ها بکشیم. یکی از این افسانه‌ها استفاده از تفاله‌های قهوه برای کاهش pH خاک (خاک اسیدی) برای گیاهان خاک‌اسیدی‌دوست مانند زغال اخته، آزالیاها و کاملیاها یا ترس از بیش‌ازحد اسیدی کردن خاک برای گیاهان دیگر با استفاده از تفاله‌های قهوه است. اگر pH یک فنجان قهوه را اندازه‌گیری کنیم، به‌طور معمول از حدود 4.85 تا 5.10 متغیر است که باعث می‌شود قهوه خاصیت اسیدی خفیفی داشته باشد. به همین دلیل، برخی از باغبانان تصور می‌کنند که تفاله‌های قهوه نیز باید اسیدی باشند، اما نتایج آزمایش‌های تحقیقاتی از این امر پشتیبانی نمی‌کند.

تفاله‌های تازه قهوه همانند قهوه‌های مخلوط‌شده در خاک نیستند. نتایج نشان داده است که pH در تفاله‌های تجزیه‌شده قهوه از 4.6 (خفیف اسیدی) تا 8.4 (تا حدودی قلیایی) متغیر است و pH نیز با گذشت زمان تغییر می‌کند. همچنین، خاک به عنوان یک اکوسیستم زنده توانایی مقاومت در برابر تغییرات pH را به منظور حفظ شرایط پایدار دارد. ظرفیت بافر خاک به‌صورت میزان توانایی خاک در ثابت نگه‌داشتن سطح pH در هنگام اضافه شدن مواد اسیدی‌کننده یا قلیایی‌کننده به آن تعریف می‌شود. حتی اگر تفاله‌های قهوه کمی اسیدی باشد، خاک برای تثبیت شرایط خاک به سرعت کاهش pH را خنثی می‌کند.

آیا استفاده از تفاله‌های قهوه برای باغ خطر ندارد؟

از آنجا که تعداد زیادی از مردم در باغ‌های خود از تفاله‌های مانده قهوه استفاده می‌کنند، افسانه‌های زیادی حول موضوع ایمنی استفاده از تفاله‌های قهوه در باغ و اینکه آیا آن‌ها تأثیر بدی روی گیاهان دارند یا خیر، به وجود آمده است. تحقیقات نشان داده‌اند که تفاله‌های مانده قهوه که در مقادیر زیادی به عنوان کمپوست و مالچ استفاده می‌شوند، باعث افزایش جوانه‌زنی برخی از دانه‌ها می‌شوند؛ در حالی که جوانه‌زنی برخی را مهار می‌کند. بنابراین اثرات آللوپاتیک تفاله قهوه از گیاهی به گیاه دیگر متفاوت است. (آللوپاتی پدیده بیولوژیکی است که طی آن، برخی از گونه‌های گیاهی مواد شیمیایی را از برگ، ریشه، ساقه یا بذرها به محیط اطراف آزاد می‌کنند تا بر رشد یا جوانه‌زنی بذرهای سایر گیاهان اطراف تأثیر بگذارند.)

مزایای استفاده از تفاله‌های قهوه در باغ

تفاله‌های قهوه موادی گیاهی هستند و بنابراین موادی آلی را وارد خاک می‌کنند که این کار مزایای بی‌شماری دارد. آن‌ها همچنین به دلیل ترکیباتی که دارند، مزایای اضافی نیز دارند.

افزودن مواد مغذی به خاک – تفاله‌های قهوه باعث افزایش مواد مغذی موجود در خاک می‌شوند، آن‌ها منبع خوبی از نیتروژن هستند که یک ماده مغذی اساسی برای رشد گیاه به شمار می‌آید. آن‌ها همچنین حاوی مقادیر جزئی دیگر از پتاسیم، فسفر، کلسیم، منیزیم و مقادیری بسیار جزئی از عناصر کمیاب آهن، مس، منگنز و روی هستند.

بهبود ساختار خاک – افزودن تفاله‌های قهوه می‌تواند با افزودن ماده آلی به خاک، ساختار خاک را بهبود بخشد که به حفظ آب و مواد مغذی، هوادهی و زهکشی کمک می‌کند.

رشد میکروارگانیسم‌های مفید خاک – میکروارگانیسم‌های مفید به عنوان بخشی از شبکه‌های غذایی خاک مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها از مواد آلی، از جمله موارد موجود در قهوه استفاده می‌کنند. تغذیه آن‌ها ترکیبات شیمیایی مختلفی را در طی چندین ماه تجزیه می‌کند و مواد مغذی را دوباره به داخل خاک آزاد می‌کند و جمعیت آن‌ها را در خاک افزایش می‌دهد.

کنترل بیماری‌های خاک – تفاله‌های قهوه حاوی ترکیباتی‌اند که به سرکوب برخی از بیماری‌های ناشی از خاک، مانند پوسیدگی‌ها و پژمردگی‌های قارچی رایج (Fusarium، Pythium و Sclerotinia) و همچنین، برخی از عوامل بیماری‌زای باکتریایی (ای. کولی و استافیلوکوکوس) کمک می‌کند.

تقویت فعالیت‌های کرم خاکی – کرم‌های خاکی جذب تفاله‌های قهوه در خاک می‌شوند؛ زیرا می‌توانند قهوه را مصرف کنند و آن‌ها را در اعماق خاک دفع کنند که احتمالاً منجر به اصلاح ساختار خاک مانند افزایش تراکم خاک می‌شود. آن‌ها همچنین با هوادهی خاک و تولید حفره‌های کرمی و مواد غنی از مواد مغذی که باعث غنی‌ترشدن بیشتر خاک می‌شود، نقشی اساسی در سلامت خاک دارند.