هیومیک اسید در بهبود کیفیت خاک و رشد گیاه­

هیومیک اسید یک محرک زیستی طبیعی می‌باشد، که از لئوناردایت مشتق شده است و در حال حاضر یکی از غلیظ‌ترین مواد آلی در دسترس است. آنالیز عنصری نشان داده که هیومیک اسید حاوی مقادیر زیادی کربن و اکسیژن است (به ترتیب حدود ۵۰٪ و ۴۰٪). هیومیک اسید همچنین حاوی هیدروژن (حدود ۵٪)، نیتروژن (حدود ۳٪)، فسفر و سولفور (هر دو کمتر از حدود ۱٪) است. هیومیک اسید مجموعه‌ای از ریز‌مولکول های به‌شدت به هم مرتبط است. اندازه‌ی این مولکول‌ها محدوده‌ای بین کمتر از ۱۰۰۰ تا بیشتر از ۱۰۰هزار دالتون را شامل می‌شود، که جرم‌های کمتر، نشانگر مواد جوان‌تر است.

ترکیبات هیوموس Humus، ترکیبات آلی طبیعی و پیچیده‌ای هستند که در خاک، توسط بقایای گیاهان و طی فرآیند ایجاد هیوموس یا گیاخاک (humification) تشکیل می‌شوند. مواد هیوموس مجموعه‌ای پیچیده به رنگ‌های قهوه‌ای تا سیاه از مواد آمورفوس هستند، که از تجزیه‌ی بقایای گیاهان و جانوران، توسط میکروارگانیسم‌ها، تحت شرایط هوازی و بی‌هوازی، در خاک، خَلاش [خاک باتلاقی] و حوزه‌های آبی نشأت گرفته‌اند. از نظر شیمیایی، هیوموس شامل مواد تشکیل دهنده‌ی خاصی از مواد گیاه اصلی، که نسبت به تجزیه در آینده مقاوم هستند، مواد در حال تجزیه، مجموعه‌ی حاصل تجزیه توسط فرآیندهای هیدرولیز یا اکسیداسیون و احیا و ترکیبات متنوع ساخته شده توسط میکروارگانیسم‌ها، می‌باشد.

نقش هیومیک اسید در بهبود کیفیت خاک

بیشتر افراد سریعاً هیومیک اسید را نوعی کود شیمیایی می‌نامند، اما در واقع، یک اصلاح کننده‌ی خاک است. مزایا بر معایب پیشی می‌گیرند و هم‌اکنون با توجه به فرسایش گسترده‌ی خاک در سرتاسر جهان، هیومیک اسیدها محصولات مؤثری جهت برگرداندن فرآیند کنونی فرسایش می‌باشند. در جهانی که شاهد رشد جمعیت با نرخ نمایی و از دست دادن هکتارها زمین قابل کشت زراعی می‌باشیم، ما ملزم هستیم که با کودرسانی به محصولات کشاورزی، محصول را به حداکثر برسانیم و گرسنگان را سیر کنیم.

از طریق تأمین خاک با مقادیر کافی هیومیک اسید، به اتصال کاتیون‌ها (عناصر با بار مثبت) به یکدیگر کمک می‌کنیم. توانایی کلات کردن یون‌های مولتی‌والان با بار مثبت (منیزیم، کلسیم، آهن و دیگر مواد معدنی کم‌نیاز باارزش برای گیاه) احتمالاً، مهم‌ترین نقش هیومیک اسید، با توجه به خاک شما، می‌باشد. با کلات کردن یون‌ها، هیومیک اسید برداشت یون‌ها را توسط شماری از مکانیسم‌ها تسهیل می‌کند، که یکی از آن‌ها ممانعت از ته‌نشینی می‌باشد (عبور مواد از مابین دانه‌های خاک). مورد دیگر تأثیر مستقیم و مثبت بر فراهمی زیستی است. همچنین می‌تواند خاک را از فلزات سنگین پاکسازی کند. تحقیقات نشان داده است که فلزات سنگین با اضافه کردن هیومیک اسید، به "دام" می‌افتند.

نقش هیومیک اسید در بهبود رشد گیاه

یکی از راه‌های بهبود رشد گیاه توسط بهبود ساختمانی خاک رسی و شنی است که اجازه‌ی نمو بهتر ریشه را می‌دهد. رشد گیاه، هم‌چنین، توسط توانایی گیاه در برداشت و دریافت مواد مغذی بیشتر بهبود می‌یابد. هیومیک اسید به طور خاص، در آزادسازی مواد مغذی موجود در خاک مفید است، تا آن‌ها را متناسب با نیاز گیاه در اختیارش قرار دهد. برای مثال، اگر یک مولکول آلومینیوم به یک مولکول فسفر متصل شود، هیومیک اسید با جدا کردن آن‌ها از یکدیگر، فسفر را برای استفاده‌ی گیاه در دسترس می‌گذارد. هیومیک اسید هم‌چنین به علت توانایی‌اش در کلات کردن ریزمغذی‌ها و در نتیجه افزایش کارفرمایی زیستی آن‌ها، اهمیت خاصی دارد. فعالیت‌های میکروب‌های مفید خاک برای پایداری رشد هر نوع گیاهی ضروری هستند. هیومیک اسید فعالیت میکروبی را با تأمین کردن میکروب‌های بومی با یک منبع کربن برای تغذیه، تحریک و در نتیجه رشد و فعالیت گیاه را تقویت می‌کند. میکروب‌های خاک وظیفه‌ی حل کردن مواد مغذی حیاتی، مانند فسفر را بر عهده دارند تا بعداً توسط هیومیک اسید جذب شود و به نوبه ی خود برای رشد بهتر و نمو ریشه در اختیار گیاه قرار گیرد. علاوه بر این، میکروب‌ها برای توسعه‌ی مداوم هیوموس در خاک مسئول هستند، که به تجزیه‌ی موادآلی که به طورکامل تجزیه نشده‌اند، ادامه می‌دهد. این تولید درجای هیوموس، به طور پیوسته به میزان پایه‌ی هیومیک اسید و مزایای آن می‌افزاید.