علائمی گیاه آپارتمانی به آبشویی نیاز دارد و طریقه انجام آن

من به این حقیقت باور دارم که گیاهان در رساندن پیام عالی عمل می‌کنند. من در رابطه با این علائم مطالعه می‌کنم و آن‌ها را به بهترین نحو و با استفاده از دانش خود تفسیر می‌کنم.

خوشبختانه، این دانش از تجربه نشأت می‌گیرد، بنابراین در بیشتر مواقع اکثر گیاهان من رشد می‌کنند. متأسفانه، ممکن است در حین کسب این دانش و مهارت، تعدادی از گیاهان را از دست داده باشم.

یکی از چیزهایی که باید به سرعت یاد می‌گرفتم، این بود که چگونه با نمکی که در خاک گلدان گیاه آپارتمانی انباشته می‌شود، مقابله کنم. بله، درست زمانی که فکر می‌کنم مراحل آبیاری، نور، رطوبت و هوادهی را کنترل می‌کنم، عامل دیگری پدیدار می‌شود که ممکن است در رشد گیاهان من اختلال ایجاد کند.

خوشبختانه، هر مشکلی راه حلی دارد. و راه حل مشکل تجمع نمک بسیار ساده است: آبشویی. بیایید ببینیم آبشویی چه معنایی دارد.

چگونه نمک‌های محلول به گیاه آپارتمانی می‌رسد؟

نمک‌های محلول مواد معدنی هستند که در آب یافت می‌شوند. این نمک‎ها را می‌توان به طور طبیعی یا از طریق انجام فرآیندهایی قبل از خروج آب از شیر پیدا کرد. این نمک های طبیعی عبارتند از سدیم، کلرید، بور، کلسیم و منیزیم. همین منبع همچنین خاطرنشان می‌کند که کود نیز هنگام حل شدن در آب، به نمک محلول تبدیل می شود.

نمک از طریق فرآیند ساده آبیاری، وارد خاک می‌شود. من در منطقه‌ای با آب سخت زندگی می‌کنم، بنابراین متوجه می‌شوم که انباشته شدن نمک در اینجا بسیار سریع‌تر از مکان‌های قبلی زندگی‎ام اتفاق می‌افتد.

مشکل نمک نیست، چراکه مقدار کمی از آن می‌تواند برای گیاهان مفید باشد. مشکل انباشته شدن بیش از حد نمک است.

با افزایش غلظت نمک در خاک، در جذب آب اختلال ایجاد می‎شود. ریشه‌ها به طور ناخواسته در نمک خوابانده می‌شوند، بنابراین گیاه حتی زمانی که به اندازه کافی به آن آب داده می‎شود، شروع به کم آبی و خشک شدن می‌کند.

علائمی که نشان می‌دهد گیاه آپارتمانی به آبشویی نیاز دارد چیست؟

دو نشانه اصلی که به ما نشان می‌دهد که نمک محلول در خاک بیش از حد انباشته شده است، به شرح زیر می‌باشد:

نشانه اول: نوک گیاه شروع به سوختن می‌کند.

زمانی که گیاه به دلیل مقدار زیاد نمک در گلدان نتواند آب را از طریق ریشه جذب کند، ممکن است تشنه و پژمرده به نظر برسد و یا حتی ممکن است برگ‌های پایینی که سالم هستند شروع به ریختن کنند.

اما من متوجه شدم که بهترین راه برای تشخیص تجمع نمک، بررسی نوک گیاهان آپارتمانی است. اگر نوک آن‌ها قهوه‌ای و سوخته به نظر برسد، گیاه نیاز به آبشویی دارد. دلیل اصلی که این علائم در نوک گیاه ظاهر می‎شوند، این است که آنجا جایی است آب آخرین بار گردش می‌کند. اگر جذب آب مختل شود، دیگر آب به نوک گیاه نمی‌رسد، در نتیجه می‌میرد.

من متوجه شدم که این علائم در گیاهانی با نوک تیز، مانند گیاه گندومی (گیاه عنکبوتی)، گیاه دراسنا (درخت اژدها) و انواع خاصی از گیاهان ماری (گیاه سانسوریا)، نسبت به گیاهان آپارتمانی با لبه‌های گرد بیشتر پدیدار می‌شوند. با این حال، حتی لبه‌های منحنی شکل گیاهی مانند گیاه برگ انجیری هم ممکن است به دلیل انباشته شدن نمک از کم آبی رنج ببرند.

خوشبختانه، اگر زودتر متوجه آن شوم، این فقط یک مشکل زیبایی شناختی محسوب می‌شود. هنگامی که مشکل اساسی را از طریق آبشویی یا کاشتن مجدد گیاه حل کردم (در موارد پیشرفته و به ویژه شور)، معمولاً نوک های خشک را می‌چینم. من به سادگی قسمت قهوه‌ای را به شکل V می‌برم تا شبیه به برگ اصلی شود.

نشانه دوم: شما می‌توانید نمک ها را روی گلدان یا در خاک ببینید.

راحت می‌توان این نشانه را نادیده گرفت، به خصوص اگر ظاهر پتینه و زنگار قدیمی را که گلدان های سفالی و سرامیکی پس از مدتی به دست می آورند، دوست داشته باشید. اما آن پتینه فقط نمک خشکی است که روی گلدان ته‎نشین شده است.

متوجه خواهید شد که این تجمع نمک حتی روی گلدان‎های سفالی بدون لعاب بیشتر نمایان می‎شود، زیرا نمک در منافذ دیوار این گلدان‌ها نفوذ می‎کند و از سطح خارجی بیرون می‎آید. ما اغلب تمایل داریم که نمک را روی سفال‌های لعاب دار رها کنیم، زیرا نمک مخفی باقی می‌ماند و توسط لعاب مسدود می‌شود. با این حال، شما می‌توانید آن را از بالای ظرف مشاهده کنید.

جالب است با این که من دیوانه گیاهان هستم، این گلدان سفالی لعابدار را دارم که در آن نمک بین سفال و لعاب نفوذ کرده و باعث متلاشی شدن گلدان شده است. بگذارید بگویم که من طرفدار گلدان‌های سفالی لعابدار یا رنگ شده نیستم.

در موارد بدتر، این تجمع نمک پودری نیز به ساقه هم می‌رسد. در این‌جا متوجه می‌شوید که نمک روی ساقه یکی از گیاهان بالغ دراسنا (درخت اژدها) چگونه به نظر می‌رسد. من از آن زمان گیاه را مجدد کاشتم، بنابراین دیگر نمکی در خاک وجود ندارد. اما ساقه آن کمی سفید شده است.

چگونه باید خاک گیاهان آپارتمانی را آبشویی کرد؟

در این‌جا نحوه خلاص شدن از شر نمک اضافی در خاک گیاهان آپارتمانی توضیح داده شده است. اما قبل از شروع، مطمئن شوید که هر لایه نمک را، در صورت مشاهده، بردارید. این لایه شبیه به یک پوسته سفید و نازک است، تقریباً مانند پودر قندی که روی سطحی پاشیده شده باشد.

مرحله اول: گیاه را کاملاً آبیاری کنید و بگذارید آب تخلیه شود.

گلدان خود را زیر شیر آب قرار دهید، سپس اجازه دهید آب جاری از داخل خاک عبور کند تا زمانی که از سوراخ های زهکشی خارج شود. به کمی فشار آب نیاز است، بنابراین نه به صورت قطره ای و نه آنقدر شدید که خاک را از ظرف بیرون بریزد.

نیازی نیست در انجام آن زیاده روی کنید. چند دقیقه آبیاری به شکل مؤثر کافی است.

سپس اجازه دهید همه آب تخلیه شود.

مرحله دوم: دوباره گیاه را کامل آبیاری کنید و بگذارید آب تخلیه شود.

نه، این یک اشتباه نیست. دستورالعمل‌ها بنا به دلیل خاصی یکسان هستند. بعد از این‌که هنوز برای تخلیه کامل آب زمان بود - مثلاً ده دقیقه تا نیم ساعت، این روش را دوباره تکرار کنید.

قبلا عادت داشتم که فقط یک بار این کار را انجام دهم و فکر می‌کنم که در بیشتر موارد کافی بوده است.

توضیحی که در این مورد وجود دارد این است که دفعه اول آبیاری را برای حل کردن املاح انجام می‌دهید و بار دوم، آنها را از خاک بیرون می‌کشید.

هر چند وقت یکبار گیاهان آپارتمانی باید آبشویی شود؟

اعتراف می‌کنم که این کار هرگز در صدر لیست مراقبت از گیاهان آپارتمانی من قرار نگرفته است. بنابراین هر زمان که متوجه شوم که به این کار نیاز است، آن را انجام می‌دهم (به دو نشانه بالا مراجعه کنید). این کار معمولاً هر پنج یا شش ماه یک بار انجام می‌شود.

هر چند استثناهایی هم وجود دارد.

بدیهی است که اگر اخیراً دوباره گیاه را کاشته باشم و یا خاک آن را تازه کرده باشم، نیازی به آبشویی نیست. حداقل تا چند ماه نباید در خاک تازه گلدان تجمع نمک ایجاد شود.

از نظر منطق، برخی از گیاهان کمتر از بقیه آبشویی می‌شوند. برای انجام این کار باید گیاهان آپارتمانی بزرگترم را به وان حمام ببرم. بنابراین اغلب یا کمتر این کار را انجام می‌دهم یا هنگامی که گیاه بالغ را به خوبی می‌شویم در کنار آن، هر دو ماه یکبار به طور عمیق آن را گردگیری می‌کنم.

چگونه باید از انباشته شدن نمک در خاک گیاه جلوگیری کرد؟

ما نمی‌توانیم کاملاً از آن اجتناب کنیم، این یک ترفند است. مگر اینکه منحصراً از آب باران استفاده کنیم و هرگز به گیاهان کود ندهیم. اما حتی آب باران هم مقدار ناچیزی مواد معدنی دارد که از محیط می‌گیرد.

با این حال، می‌توان برای کاهش سرعت تجمع مواد معدنی چندین کار انجام داد.

از کود زیاد استفاده نکنید.

کود دهی بیش از حد، به خصوص اگر از کود مصنوعی استفاده می‌کنید، یکی از دلایل اصلی تجمع سریع نمک در گلدان می‌باشد.

هنگامی که کود در آب حل می‌شود، به نمک محلول تبدیل می‌شود. آب یا توسط ریشه جذب می‌شود و یا تبخیر می‌شود، اما نمک‌های محلول باقی می‌مانند.

این را بلافاصله نمی‌توان به عنوان یک مشکل مشهود در نظر گرفت. اما با گذشت زمان و با ادامه آبیاری و کوددهی گیاه، این نمک‌ها فضای بیشتری را در گلدان اشغال می‌کنند. آن‌ها تجمع نمک را تشکیل می‌دهند.

استفاده از کودهای ارگانیک و گیاهی ممکن است انتخاب بهتری باشد.

باید روش آبیاری گیاهان آپارتمانی را تغییر دهید.

قبلاً در مورد این عادت بدی که داشتم صحبت کردم، هر وقت که لازم بود آب داخل لیوان را دور بریزم، آن را در گلدان‌ها می‌ریختم. این استراتژی خوبی نیست.

یک روش بسیار بهتر این است که گیاهان را کاملاً خیس کنید تا زمانی که مقداری از آب از ته گلدان خارج شود.

سپس مرحله بعدی را انجام دهید و زیر گلدانی را خالی کنید. اگر از زیر آبیاری می‌کنید و متوجه شدید که بعد از حدود یک ساعت، تمام آب جذب نشده است، زیر گلدانی را خالی کنید. اگر این کار را نکنید، در نهایت با ظرف‌های قطره‌ای به این شکل مواجه خواهید شد.

آبشویی یک راه حل موقت است

در نهایت، تا زمانی که فرصت مجدد برای کاشتن گیاهان آپارتمانی پیش آید، من به این فرآیند به عنوان یک راه حل موقت فکر می‌کنم. این یک راه حل کامل نیست و می‌دانم که با آبشویی خاک، نمی‌توانم تک تک نمک‌ها را جدا کنم. اما این راه حلی است که به من کمک می‌کند تا زمان بخرم و اگر گیاه واقعاً مشکل داشته باشد، راه حل آسانی برای حل مشکل است.